Գիրք` 4. Թիւք

Գլուխ 11

   

1. Եւ ժողովուրդն տրտնջէր չարաչար առաջի Տեառն. եւ լուաւ Տէր եւ բարկացաւ սրտմտութեամբ: Եւ բորբոքեցաւ ի նոսա հուր ի Տեառնէ. եւ եկեր զմասն ինչ բանակին:

2. Եւ աղաղակեաց ժողովուրդն առ Մովսէս, եւ յաղաւթս եկաց Մովսէս առ Տէր. եւ դադարեաց հուրն:

3. Եւ կոչեցաւ անուն տեղւոյն այնորիկ Հրայրեացք: զի բորբոքեցաւ ի նոսա հուր Տեառն:

4. Եւ խառնիճաղանճն որ էր ի նոսա ցանկացան ցանկութիւն. եւ նստեալ լային որդիքն Իսրայէղի` եւ ասէին. Ո՞ տացէ մեզ միս ուտելոյ.

5. զի յիշեցաք զձուկնն զոր ուտէաք յԵգիպտոս ձրի, եւ զսեղխն, եւ զմեղրապոպն, եւ զպրասն, եւ զսոխն եւ զխստորն:

6. Եւ արդ` աւասիկ նքողեալ են անձինք մեր. եւ ոչ այլ ուրեք` բայց միայն ի մանանայդ են աչք մեր:

7. Եւ մանանայն էր իբրեւ զսերմն գնձոյ սպիտակ. եւ տեսիլ նորա իբրեւ զտեսիլ սառին.

8. եւ շրջէր ժողովուրդն եւ քաղէին, եւ աղային յերկանի, եւ լեսուին յանգանի, եւ եփէին ի պուտան, եւ առնէին նկանս. եւ էր քաղցրութիւն նորա իբրեւ զխորիսխ իւղու եւ մեղու:

9. եւ յորժամ իջանէր ցաւղ ի բանակն զցայգ, իջանէր եւ մանանայն ի վերայ նորա:

10. Եւ լուաւ Մովսէս զձայն լալոյ նոցա ըստ գնդից իւրեանց, զիւրաքանչիւր առ դրան խորանին իւրոյ: եւ բարկացաւ սրտմտութեամբ Տէր յոյժ: եւ առաջի Մովսեսի չար թուեցաւ:

11. Եւ ասէ Մովսէս ցՏէր. Ընդէ՞ր` չարչարեցեր զծառայս քո, եւ հի՞մ ոչ գտի շնորհս առաջի քո, արկանել զինեւ զբարկութիւն ժողովրդեանս այսորիկ.

12. միթէ ե՞ս յղեցա զամենայն ժողովուրդս զայս, կամ թէ` ե՞ս ծնայ զնոսա. զի ասես ցիս` թէ առ զդա ի գոգ քո, որպէս առնուցու դայեակ զսնդընդիաց, տանել յերկիրն զոր երդուար հարցն նոցա:

13. Եւ արդ` ուստի՞ իցէ ինձ միս` տալ ամենայն ժողովրդեանս այսորիկ. զի լան զինեւ եւ ասեն. Տուր մեզ միս զի կերիցուք:

14. Ոչ կարեմ ես միայն կրել զժողովուրդս զայս. զի ծանրագոյն քան զիս է բանդ:

15. եթէ այդպէս առնիցես` սպան իսկ զիս եթէ հաճոյ իցէ քեզ. եթէ գտի շնորհս եւ ողորմութիւն առ ի քէն, զի մի տեսից զչարչարանս իմ:

16. Եւ ասէ  Տէր ցՄովսէս. Ժողովեա ինձ եւթանասուն այր ի ծերոցն Իսրայէղի. զոր դու գիտես թէ նոքա իցեն  ծերագոյնք ժողովրդեանն, եւ դպիրք նոցա. եւ հանցես զնոսա ի խորանն վկայութեան, եւ կացցեն անդ ընդ քեզ:

17. Եւ իջից անդր եւ խաւսեցայց ընդ քեզ, եւ առից ի հոգւոյդ որ ի քեզ է եւ արկից զնոքաւք. եւ բարձցեն ընդ քեզ զյանդգնութիւն ժողովրդեանդ այդորիկ. կրեսցես զդոսա դու միայն:

18. Եւ ցժողովուրդն ասասցես. Սրբեցարուք առ վաղիւն` եւ կերիջիք միս. զի լացէք առաջի Տեառն` եւ ասէիք. Ո¯ ջամբեսցե մեզ միս. զի լաւ էր մեզ յԵգիպտոս: Եւ տացէ ձեզ Տէր միս ուտելոյ, եւ կերիջիք միս:

19. ոչ մի աւր ուտիցէք, եւ ոչ զերկուս. եւ ոչ հինգ աւր, եւ ոչ զտասն, եւ ոչ զքսան աւր:

20. այլ զամսաւրեայ աւուրս ուտիցէք. մինչչեւ ելանիցէ ընդ ըռընգունս ձեր. եւ եղիցի ձեզ ի դառնութիւն. զի հեստեցէք Տեառն որ է ի միջի ձերում, եւ լացէք առաջի նորա, եւ ասէիք` Ընդէ՞ր էր մեզ ելանել յԵգիպտոսէ:

21. Եւ ասէ Մովսէս. Վեց հարիւր հազար հետեւակաց է ժողովուրդն` յորոց միջի եմ ես. եւ դու ասես մի՞ս տաց նոցա, եւ կերիցեն ամսաւրեայ ժամանակ:

22. միթէ արջառ եւ ոչխար սպանանիցի` եւ բաւական լինիցի նոցա: կամ թէ ամենայն ձուկն ժողովեսցի` եւ բաւական լինիցի նոցա:

23. Եւ ասէ Տէր ցՄովսէս. Միթէ ձեռն Տեառն չիցէ՞ բաւական. այժմ գիտասցես թէ հասանիցէ ի վերայ քո բանս իմ` եթէ ոչ:

24. Եւ ելեալ Մովսէս խաւսեցաւ ընդ ժողովրդեանն զպատգամս Տեառն. եւ ժողովեաց եւթանասուն այր ի ծերոց ժողովրդեանն, եւ կացոյց զնոսա շուրջ զխորանաւն:

25. Եւ էջ Տէր ամպով, եւ խաւսեցաւ ընդ Մովսեսի. Եւ առ ի հոգւոյն որ ի նմա, եւ արկ զեւթանասուն ծերովքն: Եւ իբրեւ հանգեաւ ի վերայ նոցա հոգին, եւ մարգարէացան ի բանակին, եւ այլ ոչ եւս յաւելին:

26. մնացին երկու արք ի բանակին. անուն միոյն Եղիդադ, եւ անուն երկրորդին Մովդադ, եւ հանգեաւ ի վերայ նոցա հոգին. եւ նոքա էին ի գրելոց անդի` եւ ոչ եկին ի խորանն,

27. եւ մարգարէացան ի բանակին: Եւ ընթացեալ պատանի մի` պատմեաց Մովսեսի` եւ ասէ ցնա. Եղդադ եւ Մովդադ մարգարէանան ի բանակին:

28. Պատասխանի տուեալ Յեսուա որդւոյ Նաւեայ պաշտաւնէի Մովսեսի ընդրելոյ. Տէր Մովսէս, արգել զնոսա:

29. եւ ասէ ցնա Մովսէս. Մի արկաներ դու ինձ նախանձուկս, ով տայր զամենայն ժողովուրդդ Տեառն մարգարէս. յորժամ տա Տէր զոգին իւր ի վերայ նոցա:

30. եւ գնաց Մովսէս ի բանակն, ինքն եւ ծերքն Իսրայէղի:

31. Եւ ել հողմ ի Տեառնէ եւ խաղացոյց յայս կոյս զլորամարգին ի ծովէ անտի. եւ անկաւ զբանակաւն, աւուր գնաց աստի, եւ անդի աւուր գնացս շուրջ զբանակաւն, իբրեւ յերկուս կանգունս յերկրէ:

32. Եւ յարուցեալ ժողովուրդն զտիւն ողջոյն, եւ զգիշերն ողջոյն. եւ զտիւն ողջոյն ի վաղիւ անդր, ժողովեցին զլորամարգին. որ սակաւ ժողովեաց` տասն քոռ. եւ սպանին եւ ապխտեցին իւրեանց ապուխտս ապուխտս շուրջ զբանակաւն:

33. Մինչդեռ միսն յատամունս իւրեանց էր` յառաջ քան զպակասելն, եւ Տէր բարկացաւ ժողովրդեանն, եւ էհար Տէր զժողովուրդն հարուած մեծ յոյժ:

34. Եւ կոչեցաւ անուն տեղւոյն այնորիկ Գերեզմանք Ցանկութեան. զի անդ թաղեցին զժողովուրդն ցանկացող: Եւ ի Գերեզմանացն Ցանկութեան չուեցին ժողովուրդն յԱսերովթ: եւ եկն ժողովուրդն յԱսերովթ: