1․ Եւ եղեւ յետ այնորիկ, եւ Աբիսողոմայ որդւոյ Դաւթի էր քոյր մի յոյժ գեղեցիկ տեսլեամբ, եւ անուն նորա Թամար. եւ սիրեաց զնա` Ամոն որդի Դաւթի.
2․ եւ նեղէր Ամոն` մինչչեւ հիւանդանալ նմա վասն Թամարայ քեռ իւրոյ. զի կոյս էր նա. եւ ծանր էր յաչս Ամոնի առնել ինչ նմա:
3․ Եւ էր ընկեր Ամոնայ, եւ անուն նորա Յովնադաբ, որդի Սամաայ եղբաւր Դաւթի: եւ Յովնադաբ` այր իմաստուն յոյժ:
4․ եւ ասէ ցնա. Զի՞ է` զի այդպէս ծիւրիս որդի արքայի այգուն այգուն` եւ ոչ պատմես ինձ: եւ ասէ ցնա Ամոն. ԶԹամար զքոյր Աբեսողոմայ եղբաւր իմոյ սիրեմ ես:
5․ Եւ ասէ ցնա Յովնադաբ. Ննջեա ի մահիճս քո եւ հիւանդացիր, եւ մտցէ հայր քո տեսանել զքեզ. եւ ասասցես ցնա. Մտցէ Թամար քոյր իմ եւ արասցէ ինձ խիւս. եւ արասցէ առաջի աչաց իմոց կերակուր, զի տեսից եւ կերայց ի ձեռաց նորա:
6․ Եւ անկաւ Ամոն եւ հիւանդացաւ. եւ եմուտ արքայ տեսանել զնա. եւ ասէ Ամոն ցարքայ. Եկեսցէ Թամար քոյր իմ առ իս, եւ արասցէ առաջի իմ կերակուր բլիթս, եւ կերայց ի ձեռաց նորա:
7․ Եւ առաքեաց Դաւիթ առ Թամար ի տուն եւ ասէ. Երթ ի տուն Ամոնի եղբաւր քոյ, եւ արա նմա կերակուր:
8․ եւ գնաց Թամար ի տուն Ամոնի եղբաւր իւրոյ, եւ նա անկեալ դնէր. եւ առ հայս եւ թրեաց, եւ արար առաջի նորա բլիթս. եւ եփեաց զբլիթսն:
9․ եւ առ զտապակն` եւ թափեաց առաջի նորա. եւ ոչ կամեցաւ ուտել: Եւ ասէ Ամոն. Հանէք զամենայն այր յինէն արտաքս: եւ հանին արտաքս զամենայն այր ի նմանէ:
10․ եւ ասէ Ամոն ցԹամար. Տար զխորտիկսդ ի սենեակն, եւ կերայց ի ձեռաց քոց: եւ առ Թամար զբլիթսն զոր արար, եւ տարաւ Ամոնի եղբաւր իւրում ի սենեակն:
11․ եւ մատոյց նմա ուտել. եւ նա բուռն եհար զնմանէ եւ ասէ ցնա. Եկ ննջեա ընդ իս քոյր իմ:
12․ Եւ ասէ ցնա. Մի եղբայր իմ, մի տառապեցուցաներ զիս. զի ոչ գործի այդպիսի ինչ ի մէջ Իսրայէլի, եւ մի առներ զայդ անզգամութիւն:
13․ եւ ես յո՞ տանիցեմ զնախատինս իմ. եւ դու լինիցիս իբրեւ զմի յանզգամաց ի մէջ Իսրայէլի: եւ արդ` խաւսեաց ընդ արքայի, եւ ոչ արգելու զիս ի քէն:
14․ Եւ ոչ կամեցաւ Ամոն լսել ձայնի նորա. եւ բռնահարեաց եւ բռնադատեաց զնա, եւ տառապեցոյց զնա, եւ ննջեաց ընդ նմա:
15․ Եւ ատեաց զնա Ամոն ատելութիւն մեծ յոյժ. զի մեծ էր ատելութիւնն որ ատեաց զնա. եւ անհնարին վերջին աղէտք քան զառաջին սէրն, զոր սիրեաց զնա: եւ ասէ ցնա Ամոն. Արի եւ գնա:
16․ եւ ասէ ցնա Թամար. Մեծ են չարիքս այս քան զայն զոր արարեր ընդ իս, արձակելդ քո զիս: Եւ ոչ կամեցաւ Ամոն լսել ձայնի նորա:
17․ եւ կոչեաց զպատանին իւր զվերակացու տանն իւրոյ, եւ ասէ ցնա. Հան զդա յինէն արտաքս, եւ փակեա զդուրսդ զկնի դորա:
18․ եւ էր զնովաւ պարեգաւտք ասղնագործք եւ կոճկենք. զի այնպէս զգենուին դստերք թագաւորաց կոյսք զձորձս իւրեանց: եւ եհան զնա սպասաւորն արտաքս. եւ փակեաց զդուրսն զկնի նորա:
19․ Եւ առ Թամար մոխիր, եւ արկ զգլխով իւրով, եւ զպարեգաւտսն կոճկէնս զոր զգեցեալ էր` պատառեաց. եւ եդ զձեռս իւր ի վերայ գլխոյ իւրոյ, եւ երթայր լալով եւ լայր:
20․ Եւ ասէ ցնա Աբեսողոմ եղբայր նորա. Միթէ Ամո՞ն եղբայր քո եղեւ ընդ քեզ. եւ արդ` քոյր իմ լուռ կաց, զի եղբայր քո է. մի ածեր զմտաւ քով խաւսել զբանդ զայդ: եւ նստաւ Թամար այրութեամբ ի տան Աբիսողոմայ եղբաւր իւրոյ:
21․ Եւ լուաւ արքայ զբանս զայսոսիկ` եւ բարկացաւ յոյժ, եւ ոչ տրտմեցոյց զոգի Ամոնայ որդւոյ իւրոյ` զի սիրէր զնա. զի անդրանիկ նորա էր:
22․ Եւ ոչ խաւսեցաւ Աբեսողոմ ընդ Ամոնայ ի չարէ մինչչեւ ցբարի. զի ատեայր Աբեսողոմ զԱմոն վասն բանին զոր տառապեցոյց զԹամար զքոյր նորա:
23․ Եւ եղեւ յետ Երեմոյ աւուրց, եւ էին կտուրք Աբէսողովմայ ի Բեթմարոն մերձ յԵփրեմ. եւ կոչեաց Աբէսողովմ զամենայն որդիս արքայի:
24․ եւ եկն Աբեսողոմ առ արքայ` եւ ասէ ցնա. Ահաւանիկ կտուրք են ծառայի քում, երթիցէ արքայ եւ ծառայք իւր ընդ ծառայի քում:
25․ Եւ ասէ արքայ ցԱբեսողոմ. Մի որդեակ իմ, մի երթիցուք ամենեքեան մեք, եւ մի ծանրասցուք քեզ. եւ ստիպեաց զնա, եւ ոչ կամեցաւ երթալ, եւ աւրհնեաց զնա:
26․ Եւ ասէ Աբէսողովմ. Ապա թէ ոչ` գոնէ եկեսցէ ընդ իս Ամոն եղբայր իմ: եւ ասէ արքայ. Ընդէ՞ր երթիցէ ընդ քեզ Ամոն.
27․ եւ ստիպեաց զնա Աբեսողոմ: եւ արձակեաց ընդ նմա զԱմոն, եւ զամենայն զորդիս արքայի: Եւ արար Աբեսողոմ խրախութիւն ըստ խրախութեան թագաւորի:
28․ Եւ պատուէր ետ Աբեսողոմ մանկտւոյ իւրում եւ ասէ. Տեսէք, յորժամ զուարթասցի սիրտն Ամոնի ի գինւոյ, եւ ասացից ձեզ հարէք զԱմոն` եւ սպանէք զնա. մի երկնչիք. զի ոչ ապաքէն ե՞ս իցեմ` որ հրամայիցեմ ձեզ. քաջալերեցարուք եւ լերուք յորդիս զաւրութեան:
29․ Եւ արարին մանկտին Աբեսողոմայ Ամոնի` որպէս հրամայեաց նոցա Աբեսողոմ: եւ յարեան ամենայն որդիք արքայի, եւ հեծան յիւրաքանչիւր ի ջորւոջ իւրում, եւ փախեան:
30․ Եւ եղեւ մինչդեռ նոքա էին ի ճանապարհին, գոյժ եկն առ Դաւիթ` եւ ասեն. Կոտորեաց Աբեսողոմ զամենայն որդիս արքայի, եւ ոչ եթող ի նոցանէ եւ ոչ մի:
31․ Յարեաւ արքայ` պատառեաց զհանդերձս իւր, եւ անկաւ ի վերայ գետնոյ. եւ ամենայն ծառայք նորա կային շուրջ զնովաւ պատառեալ զհանդերձս իւրեանց:
32 Պատասխանի ետ Յովնադաբ որդի Սամաայ եղբաւր Դաւթի` եւ ասէ. Մի ասասցէ տէր իմ արքայ թէ ամենայն որդիք արքայի մեռան. զի Ամոն միայն մեռաւ: քանզի ի բերան Աբեսողոմայ կայր, յաւրէ յորմէ տառապեցոյց զԹամար զքոյր նորա.
33․ եւ արդ` մի դիցէ արքայ ի սրտի իւրում զբանդ եւ ասասցէ, թէ ամենայն որդիքն արքայի մեռան. այլ զի Ամոն միայն մեռաւ:
34․ Եւ փախեաւ Աբեսողոմ: եւ եբարձ պատանին դէտն զաչս իւր եւ ետես, եւ ահա ժողովուրդ բազում գայր` ընդ ճանապարհն ի նմանէ առ կողմամբ լերինն ընդ զառ ի վայրն: եւ եկն դէտն պատմեաց արքայի` եւ ասէ. Տեսի արս ի ճանապարհին Որովնիմայ առ կողմամբ լերինն:
35․ Եւ ասէ Յովնադաբ ցարքայ. Ահա որդիք արքայի եկին, ըստ բանի ծառայի քո նոյնպէս եղեւ:
36․ Եւ իբրեւ վախճանեաց զխաւսելն, եւ ահա որդիքն արքայի եկին. եւ ամբարձին զձայնս իւրեանց եւ լացին: այլ եւ արքայ եւ ամենայն ծառայք իւր լացին լալիւն մեծ յոյժ:
37․ Եւ Աբեսողոմ փախեաւ, եւ չոգաւ առ Թողմելեմ` որդի Եմիուդայ արքայի Գեսուրայ` յերկիր Մաքուղայ: եւ սուգ առ Դաւիթ արքայ ի վերայ որդւոյն իւրոյ զամենայն աւուրս:
38․ եւ Աբեսողոմ փախեաւ, եւ գնաց ի Գեթսուր, եւ էր անդ ամս երիս:
39․ Եւ դադարեաց արքայ Դաւիթ յելանելոյ ի վերայ Աբեսողոմայ, քանզի մխիթարեցաւ ի վերայ Ամոնայ որ մեռաւն:
Հաղորդում կայքում սխալի վերաբերյալ
Տվյալ հատվածում առկա է սխալ: