Գլուխ 6

1. Եւ ժողովեաց միւսանգամ Դաւիթ զամենայն երիտասարդս յիսրաէլէ իբրեւ եւթանասուն հազար։
2. եւ յարեաւ գնաց Դաւիթ՝ եւ ամենայն ժողովուրդ նորա ըստ նմա յիշխանացն յուդայ ՛ի զառիվերն ընդ որ ել տապանակն Աստուծոյ, յորոյ վերայ կոչեցաւ անուն Տեառն Աստուծոյ զօրութեանց, որ նստի ՛ի քերովբէս ՛ի վերայ նորա ։
3. Եւ եհա́ն եդ զտապանակն Տեառն ՛ի վերայ սայլի նորոյ.
4. եւ ա́ռ զնա ՛ի տանէ ամինադաբայ բլրացւոյ. եւ ոզա́ եւ եղբարք նորա որդիք ամինադաբայ՝ վարէին զսայլն հանդերձ տապանակաւն, եւ եղբարք նորա երթային առաջի տապանակին։
5. Եւ Դաւիթ եւ որդիքն ի սրաէ լի խաղային առաջի տապանակին Տեառն՝ տաւղօք եւ նուագարանօք զօրութեամբ, եւ երգովք, եւ քնարօք, եւ սրընգօք, եւ թմբկօք. եւ ծնծղայիւք, եւ փողովք,
6. եւ եկին մինչեւ ցկալն ամինադաբայ։ Եւ ձգեաց ոզա զձեռն իւր ՛ի տապանակն Աստուծոյ ունել զնա, եւ կալաւ զնա. զի թիւրեաց զնա զուարակն յունելո́յ անտի զնա։
7. Եւ բարկացաւ Տէր ոզայ, եւ եհար զնա անդ Աստուած վասն յանդգնութեան. եւ մեռա́ւ անդէն առ տապանակին Տեառն առաջի Աստուծոյ.։
8. Եւ տրտմեցաւ Դաւիթ՝ զի խրամատեաց Տէր խրամատութիւն յոզա. եւ կոչեցաւ տեղին այն խրամատութիւն ոզայ՝ մինչեւ ցայսօր։
9. Եւ երկեա́ւ Դաւիթ ՛ի տթեն է յաւուր յայնմիկ եւ ասէ. զիա՞րդ մտանիցէ առիս տապանակդ Աստուծոյ։
10. եւ ո́չ կամեցաւ Դաւիթ տանել առինքն զտապանակ ուխտին Տեառն ՛ի քաղաքն Դաւթի. եւ խոտորեցո́յց զնա Դաւիթ ՛ի տունն աբեդդարայ գեթացւոյ։
11. եւ նստաւ տապանակն Տեառն ՛ի տան աբեդդարայ գեթացւոյ ամիսս երիս։ Եւ օրհնեաց Տէր զաբեդդար եւ զամենայն տուն նորա ։
12. եւ պատմեցին Դաւթի եւ ասեն, օրհնեաց Տէր զտունն աբեդդարայ՝ եւ զամենայն ինչ որ նորա վասն տապանակին Աստուծոյ։
13. եւ էին ընդ նմա որ բառնային զտապանակն՝ եւթն դաս պարուց, եւ սպա́նդ զուարակի եւ գառանց։
14. Եւ Դաւիթ հարկանէր զտաւիղս նուագարանացն առաջի Տեառն. եւ էր Դաւիթ զգեցեալ պատմուճան հանդերձեալ։
15. եւ Դաւիթ եւ ամենայն տուն ի սրաէ լի հանին զտապանակն Տեառն հռչակաւ եւ ձայնի́ւ փողոյ։
16. Եւ եղեւ ՛ի հպել տապանակին ՛ի քաղաքն Դաւթի, եւ մեղքող դուստր սաւուղայ հայէ́ր ընդ պատուհանն. եւ ետես զԴաւիթ արքայ զի կաքաւէր՝ եւ նուագէր զնուագարանսն առաջի Տեառն, անգոսնեաց զնա ՛ի սրտի իւրում։
17. Եւ բերի́ն զտապանակն Տեառն, եւ եդին զնա ՛ի տեղւոջ իւրում ՛ի մէջ խորանին զոր եհա́ր նմա Դաւիթ։ Եւ մատոյց Դաւիթ ողջակէ́զս առաջի Տեառն՝ եւ խաղաղականս։
18. եւ իբրեւ կատարեա́ց Դաւիթ մատուցանել զողջակէզսն եւ զխաղաղականս, օրհնեա́ց զժողովուրդն յանուն Տեառն զօրութեանց։
19. եւ բաշխեա́ց ամենայն ժողովրդեանն, յամենայն զօրութե ան ի սրաէ լի ՛ի դանայ մինչեւ ցբերսաբեէ́, յառնէ́ մինչեւ ցկին, իւրաքանչի́ւր ումեք բլիթ մի հաց, եւ պատառ մի ՛ի կասկարայից, եւ քաղաք մի ՛ի տապակէ։ Եւ գնաց ամենայն ժողովուրդն իւրաքանչիւրոք ՛ի տո́ւն իւր։
20. Եւ դարձա́ւ Դաւիթ օրհնել զտուն իւր։ Եւ ել մեղքող՝ դուստր սաւուղայ ընդ առա́ջ Դաւթի, եւ օրհնեա́ց զնա եւ ասէ. քանի՞ փառաւորեալ էր այսօր արքայ ի սրաէ լի, որ հոլանեցաւ այսօր առաջի աղախնանց եւ ծառայից իւրոց, զոր օրինակ հոլանիցի́ հոլանելով մի ոք ՛ի կաքաւչաց։
21. Եւ ասէ Դաւիթ ցմեղքող. առաջի Տեառն կաքաւեցից. օրհնեա́լ է Տէր Աստուած, որ ընտրեաց զիս քան զհա́յր քո, եւ քան զամենայն տուն նորա. եւ կացոյց զի́ս քան զհայր քո եւ քան զամենայն տուն նորա . եւ կացոյց զիս առաջնորդ ՛ի վերայ ժողովրդեան իւրոյ ի սրաէ լի։
22. Եւ խաղացի́ց եւ կաքաւեցից առաջի Տեառն, եւ հոլանեցա́յց սոյնպէս ե́ւս քան զեւս. եւ եղէց անպիտա́ն յաչս քո. եւ ընդ աղախնայս ըստ որս ասացեր փառաւորել՝ փառաւորեցայց։
23. Եւ մեղքողայ դստե́ր սաւուղայ ո́չ եղեւ որդի մինչեւ ցօր մահուան իւրոյ։