Գիրք` 12. Թագաւորութեանց Դ

Գլուխ 7

1. Եւ ասէ Եղիսեէ. Լուր զբան Տեառն. այսպէս ասէ Տէր, քանզի վաղիւ այս ժամ իցէ գրիւ մի նաշհւոյ սկեղ միոյ, եւ երկու գրիւք գարւոյ` սկեղ միոյ ի դրունս Սամարիայ:

2. Եւ պատասխանի ետ սպառազէնն յորոյ արքայ յենոյր ի ձեռն նորա` Եղիսէի եւ ասէ. Եթէ սահանս յերկինս արասցէ Տէր, միթէ լինիցի՞ բանդ այդ: եւ ասէ Եղիսեէ. Ահա տեսցես աչաւք քովք, եւ անտի մի կերիցես:

3. Եւ էին արք չորք բորոտք առ դրան քաղաքին, եւ ասեն այր ցընկեր իւր. Զի՞ նստիմք աստ` եւ մեռանիմք:

4. եթէ ասեմք` եթէ մտցուք ի քաղաք` սով է ի քաղաքին, եւ մեռանիմք անդ, եւ եթէ աստէն նստիցիմք` սակայն մեռանիմք. եւ արդ` եկայք դիմեսցուք ի բանակն ասորւոց, եթէ ապրեցուսցեն զմեզ` կեցցուք, եւ եթէ սպանցենզմեզ` մեռցուք:

5. Եւ յարեան ընդ արշալուրշսն մտանել ի բանակն ասորւոց, եւ եկին ի մասն ինչ բանակին ասորւոց. եւ ահա ոչ գոյր անդ մարդ:

6. զի Տէր հնչեցոյց ի բանակն ասորւոց շաչիւն կառաց, եւ բարբառ զաւրու մեծի. եւ ասեն այր ցեղբայր իւր. Արդ` ի վարձու կալաւ ի վերայ մեր արքայն Իսրայէլի զթագաւորս քետացւոց, եւ զթագաւորս եգիպտացւոց:

7. եւ յարեան եւ փախեան ընդ մութն, եւ թողին զվրանս իւրեանց, եւ զձիս իւրեանց` եւ զէշս իւրեանց ի բանակին որպէս եւ կային, եւ փախեան մարդապուր:

8. Եւ մտին բորոտքն մինչչեւ ի մասն մի բանակին, մտին ի վրան մի եւ կերան եւ արբին. եւ առին անտի արծաթ եւ ոսկի եւ հանդերձս, եւ գնացին` եւ չոգան թաքուցին: եւ դարձան եւ մտին յայլ վրան, եւ առին անտի` եւ չոգան եւ թաքուցին:

9. Եւ ասեն այր ցընկեր իւր. Ո՞չ այսպէս է զոր մեքս առնեմք. աւրս այս` աւր աւետեաց է, եւ մեք լռիցե՞մք. եւ մնայցեմք լուսո՞յ առաւաւտու, եւ գտանիցիմք յանաւրէնութիւն. բայց արդ` եկայք մտցուք եւ պատմեսցուք զայս ի տան թագաւորին:

10. Եւ մտին եւ աղաղակեցին առ դրան քաղաքին, եւ պատմեցին նոցա եւ ասեն. Մտաք ի բանակն ասորւոց, եւ ոչ գոյր անդ այր` եւ ոչ ձայն մարդոյ, բայց միայն ձիք կապեալք, եւ էշք կապեալք, եւ վրանք նոցա նոյնպէս կան:

11. եւ աղաղակեցին պարապանքն, եւ ազդ արարին ի տուն թագաւորին ի ներքս:

12. Եւ յարեաւ արքայ գիշերայն, եւ ասէ ցծառայս իւր. պատմեցից ձեզ զոր ինչ արարին մեզ ասորիքն. գիտացին` թէ մեք սովիմք, ելին ի բանակէն եւ թաքեան ի բացի, ասեն. Թերեւս ելցեն ի քաղաքէն, եւ ըմբռնեսցուք զնոսա կենդանւոյն. եւ մտցուք ի քաղաքն եւ ելցուք:

13. Եւ պատասխանի ետ մի ոմն ի ծառայից նորա եւ ասէ. Առցեն հինգ ի ձիոց մնացելոց որ մնացեալ են յամենայն բազմութենէ Իսրայէլի նուազութիւն, եւ առաքեսցուք անդր եւ տեսցուք:

14. եւ առին երկուս հեծեալս ձիոց. եւ առաքեաց արքայ զհետ արքային ասորւոց եւ ասէ. Երթայք եւ տեսէք:

15. Եւ գնացին զհետ նոցա մինչչեւ ցՅորդանան. եւ ահա ամենայն ճանապարհն լի էր հանդերձիւ եւ կահիւ` զոր ընկեցին ասորիքն ի խուճապելն իւրեանց: եւ դարձան հրեշտակքն եւ պատմեցին արքայի:

16. եւ ել ժողովուրդն, եւ յափշտակեաց զբանակն ասորւոց: Եւ եղեւ գրիւ նաշհւոյ` սկեղ միոյ արծաթոյ, եւ երկու գրիւք գարւոյ` սկեղ ըստ բանին Տեառն:

17. Եւ արքայ կացոյց զսպառազէնն` յորոյ յենոյր արքայ ի ձեռս նորա, եւ կոխեաց զնա ի խռանն ժողովուրդն առ դրանն, եւ մեռաւ որպէս եւ խաւսեցաւ այրն Աստուծոյ, որ խաւսեցաւ յիջանել հրեշտակին առ նա:

18. Եւ եղեւ որպէս եւ խաւսեցաւ Եղիսեէ ընդ արքայի` եւ ասէ. թէ Երկու գրիւք գարւոյ սկեղ միոյ լինիցին, եւ գրիւ նաշհւոյ սկեղ. եւ եղիցի վաղիւ ի սոյն ժամ ի դրունս Սամարեայ:

19. եւ պատասխանի ետ սպառազէնն Եղիսէի եւ ասէ. Եթէ սահանս յերկինս արասցէ Տէր. միթէ լինիցի՞ բանդ այդ.

20. եւ ասէ Եղիսեէ. Ահա տեսցես աչաւք քովք, եւ անտի մի կերիցես:

21. Եւ եղեւ նմա այնպէս. եւ կոխեաց զնա ժողովուրդն ի խռանն առ դրանն, եւ մեռաւ: