Գիրք` 19. Յուդիթ

Գլուխ 11

   
1. Եւ ասէ ցնա Հողոփեռնէս. Համարձակեաց կին դու, եւ մի երկնչիր. զի ես ոչ չարչարեմ զմարդ որ կամի ծառայել Նաբուքոդոնոսորայ արքայի որ տիրէ ամենայն երկրիս:

2. Եւ արդ` ժողովուրդ քո այդ` որ բնակեալդ է ի լեռնակողմանդ, եթէ ոչ էր ապստամբեալ դոցա յինէն, ոչ էր իմ առեալ զնիզակ իմ ի վերայ դոցա. այլ դոքա ինքեանք արարին անձանց իւրեանց զայս:

3. Արդ` ասա դու ինձ, վասն որո՞յ ես դու փախուցեալ ի նոցանէն, եւ եկեալ ես առ մեզ. քաջալերեաց զի ի փրկութիւն եկեալ ես, զի կենդանի ես ի գիշերիս յայսմիկ, եւ զամենայն աւուրս քո, եւ ոչ ոք է որ վնասէ քեզ. այլ բարի լիցի քեզ, որպէս եւ լինի ծառայից տեառն իմոյ Նաբուքոդոնոսորայ:

4. Եւ ասէ ցնա Յուդիթ. Ընկալ զբանս աղախնոյ քոյ, եւ խաւսեսցի աղախին քո առաջի քո. եւ ոչ ինչ ստութիւն պատմեմ տեառն իմում ի գիշերիս յայսմիկ: եթէ զհետ եկեսցես եւ լուիցես բանից աղախնոյ քոյ, գործ կատարեալ գործէ ընդ քեզ Աստուած, եւ ոչ անկցի բան քո ընդունայն.

5. զի կենդանի է Նաբուքոդոնոսոր արքայ ամենայն երկրի, եւ կենդանի է զաւրութիւն նորա որ առաքեաց զքեզ յուղղութիւն ամենայն մարդոյ. զի ոչ եթէ մարդիկս միայն ծառայեն նմա ի ձեռն քո, այլ եւ գազանք վայրի, եւ անասունք` եւ թռչունք երկնից քեւ կեցցեն Նաբուքոդոնոսոր եւ ամենայն տուն նորա:

6. վասն զի լուաք զիմաստութիւն եւ զհանճար անձին քոյ որ եւ պատմեալ իսկ է յամենայն երկրի, զի դու միայն ես բարերար յամենայն ի թագաւորութեան նորա, եւ հզաւր ես բանիւք, եւ սքանչելի ես ի մէջ պատերազմաւղ զաւրացս:

7. Արդ զբանսն զոր խաւսեցաւ Աքիովր ի խորհրդեան սենեկի քում, լուաք եւ մեք. եւ զի խնայեցին ի նա արք Բետիուղուայ` եւ նա պատմեաց զամենայն որպէս եւ խաւսեցաւ ընդ քեզ: եւ արդ` այժմ տէր` մի անցաներ զբանիւք նորա, այլ հաստատեա զնոսա ի սրտի քում. քանզի ճշմարիտ են:

8. զի ոչ ոք կարէ չարչարել զազգս մեր, եւ ոչ սուր թշնամւոյ վնասէ մեզ. բայց յորժամ մեղանչիցեն Աստուծոյ իւրեանց:

9. Եւ արդ մի վնասիցիս Տէր իմ, դու եւ զաւրք քո. քանզի հասեալ իսկ է ժամանակ մահու նոցա` վասն մեղացն զոր մեղան աստուծոյն իւրեանց. քանզի արարին նոքա մեղս մեծ անաւրէնութեան:

10. զի պակասեցին նոցա ջուրք եւ կերակուր,

11. խորհեցան նոքա եւ արկին զձեռս իւրեանց յանասունս զոր ոչ էր հրամայեալ ուտել` Աստուծոյն իւրեանց.

12. եւ զպտուղ ցորենոյ` եւ զտասանորդս գինւոյ եւ իւղոյ որ էր սրբեալ քահանայիցն որ պաշտաւնեայքն են յԵրուսաղէմ, առաջի Աստուծոյն մերոյ. սկսան ուտել զայն` զոր ոչ էր աւրէն ուտել նոցա` բայց միայն քահանայիցն: եւ առաքեցին յԵրուսաղէմ, զի որք անդն իցեն` արասցեն այնպէս. վասն որոյ լինէր նոցա թողութիւն  յԱստուծոյ ի ձեռն քահանայիցն: եւ արդ յորժամ արարին զայս մեղս, եւ մատնին ի սատակումն:

13. Արդ` ես աղախին քո` յորժամ գիտացի զայս` փախեայ ի նոցանէն: եւ առաքեաց զիս առնել ընդ քեզ գործ մեծ` զորմէ զարմասցի ամենայն երկիրս որ միանգամ լուիցեն զայն:

14. զի աղախին քո աստուածապաշտ է, եւ աղաչեմ զցայգ եւ զցերեկ զտէր Աստուած երկնից: Եւ արդ մնացից ես առ քեզ տէր իմ. եւ ելցէ աղախին քո ի գիշերիս յայսմիկ ի ծործորն հովտին, եւ կացից յաղաւթս առ տէր Աստուածն իմ. եւ պատմէ ինձ յորժամ մեղանան նմա.

17. եւ ես գամ եւ պատմեմ քեզ. եւ դու ելցես ամենայն զաւրաւք քովք հանդերձ, եւ ոչ իցէ ի նոցանէն որ ապրիցէ ի քէն. եւ տարայց զքեզ ընդ մէջ Հրէաստանի, մինչչեւ տարայց զքեզ յԵրուսաղէմ, եւ արկցես զաթոռ քո ի միջի նորա, եւ ժողովեսցես զնոսա որպէս զհաւտ` որոց ոչ իցէ հովիւ. եւ ոչ հաջեսցէ շուն մի լեզուաւ իւրով ընդդէմ քո: եւ ինձ պատմեցաւ այս լինել յԱստուծոյ, եւ եկի ցուցանել քեզ:

18. Եւ հաճոյ թուեցան բանք նորա առաջի Հողոփեռնեայ` եւ առաջի ամենայն ծառայից նորա, եւ զարմանային ընդ իմաստութիւն նորա, եւ ասեն.

19. Ոչ գտանի կին գեղեցիկ համեմատ սմա, ի ծագաց երկրի մինչչեւ ի ծագս` իմաստութեամբ բանիւք եւ գեղեցկութեամբ երեսաց իւրոց:

20. Եւ ասէ ցնա Հողոփեռնէս. Բարի արար Աստուած զի առաքեաց զքեզ առաջնորդել ժողովրդեանս. զի լիցի հզաւրացեալ տէրութիւնս մեր` եւ որք ապստամբեցին ի մէնջ կորիցեն: Եւ արդ տեսանեմ զքեզ կայտառ տեսլեամբ, եւ բարի զամենայն բանս քո.

21. զի թէ արասցէ որպէս խաւսեցար` Աստուածն քո եղիցի նա եւ իմ Աստուած. եւ դու ի տան Նաբուքոդոնոսորայ նստցիս, եւ եղիցիս անուանի քան զամենայն երկիր: