Գիրք` 19. Յուդիթ

Գլուխ 12

   
1. Եւ հրամայեաց տանել զնա ի տուն գանձին: Եւ հրամայեաց նմա ռոճիկս յիւրոց խորտկացն, եւ ի գինւոյ անտի զոր ինքն ըմպէր:

2. Եւ ասէ Յուդիթ. Ոչ կերայց ես ի դոցանէն, զի մի լինիցին ինձ ի գայթագղութիւն, այլ տացես ինձ հրաման` ուտել ինձ անտի զոր բերին ինձ ի քաղաքէ անտի:

3. Եւ ասէ ցնա Հողոփեռնէս. Եթէ պակասեսցէ այն` ուստի՞ տացուք քեզ նման նոցա. զի ոչ ոք է ընդ մեզ յազգէդ քումմէ:

4. Եւ ասէ ցնա Յուդիթ. Կենդանի է անձն քո տէր իմ, եթէ ոչ ծախէ աղախին քո զկերակուրն որ եկեալն է ընդ իս` մինչչեւ արասցէ ի ձեռն իմ զոր խաւսեցաւն: Եւ ածին զնա ծառայքն Հողոփեռնեայ ի խորան անդր. եւ ննջեաց նա անդ մինչչեւ ի մէջ գիշեր: Եւ յարեաւ Յուդիթ յառաւաւտին պահուն.

5. եւ առաքեաց առ Հողոփեռնէս եւ ասէ. Հրամայեսցէ տէր իմ թողուլ զաղախին իւր ելանել կալ յաղաւթս:

6. եւ հրամայեաց Հողոփեռնէս պահապանացն` մի արգելուլ զնա: Եւ եղեւ նա ի բանակի անդ` աւուրս երիս:

7. եւ ելանէր նա ի գիշերին ի ձորն Բետիղուայ. եւ մկրտէր ի բանակի անդ` յաղբեւրս ջուրցն ըստ աւրինի հրէիցն:

8. եւ իբրեւ մկրտէր` կայր յաղաւթս առ տէր Աստուած Իսրայէլի զի յաջողեսցէ զճանապարհս նորա, ի փրկութիւն որդւոց ժողովրդեան իւրոյ:

9. եւ նա մտանէր սրբեալ. եւ լինէր ի խորանին` մինչչեւ առնոյր տանէր զիւր կերակուրսն առ ինքն ընդ երեկս:

10. Եւ եղեւ յաւուրն չորրորդի, արար Հողոփեռնէս կոչունս ծառայիցն իւրոց միայն. եւ կոչեաց ի կոչունսն եւ ոչ զմի ոք յաւտարաց անտի: եւ ասէ ցԲագու ցներքինին իւր, որ էր հազարապետ հաւատարիմ ի վերայ ամենայն ընչից նորա. Երթ հաւանեցո դու ասէ զկինն հեբրայեցի որ է առ քեզ, ուտել եւ ըմպել ընդ մեզ:

11. եւ զի՞նչ է այդ այպն կատականաց, թողուլ մեզ զայդպիսի կին, եւ ոչ բնաւ խաւսել ընդ նմա. արդ եթէ ոչ առցուք զմարդդ եւ մերձեցուսցուք առ մեզ, գուցէ ծաղր ինչ առնիցէ զմեզ:

12. Եւ ել Բագու յերեսաց Հողոփեռնեայ. եւ եմուտ առ նա եւ ասէ ցնա. Մի դանդաղեսցի աղախինդ գեղեցիկ գալ առ տէր իմ` եւ փառաւորել ի նմանէն. եւ ըմպել ընդ նմա զգինի ուրախութեանն մեւք հանդերձ. եւ եղիցիս դու այսաւր իբրեւ զդուստր մի յորդւոց Ասուրայ, որք կան ի սպասու Նաբուքոդոնոսորայ արքայի:

13. Եւ ասէ ցնա Յուդիթ. Եւ ո՞վ ոք եմ ես որ ընդդէմ դառնամ տեառն իմում:

14. զի զամենայն որ ինչ հաճոյ է առաջի աչաց քոց փութալով առնեմ. եւ եղիցի ինձ ի ցնծութիւն մինչչեւ յաւր մահուան իմոյ:

15. Եւ յարեաւ զարդարեցաւ զարդու իւրով` ըստ զարդու կանանց: եւ մատեաւ նաժիշտ իւր, եւ արկ նմա բազմական ի գետնի դէմ յանդիման Հողոփեռնեայ զակումբն մաշկեայ, զոր առ նա ի Բագուայ ի հանապազորդ սպաս նմա. եւ բազմեցաւ Յուդիթ ի վերայ նորա:

16. եւ յիմարեցաւ Հողոփեռնէս ի գութ երեսաց նորա, եւ խռովեցաւ անձն նորա. եւ էր ի ցանկութեան մեծի լինել ընդ նմա. եւ խնդրէր Հողոփեռնէս խաբել զնա յաւրէն յայնմանէ յորմէ ետես զնա:

17. Եւ ասէ ցնա Հողոփեռնէս. Արբ դու եւ լեր առ մեզ ուրախ:  (համար չունի) եւ ասէ Յուդիթ. Այո տէր, զի մեծացան յիս կեանք իմ այսաւր` քան զամենայն աւուրս ի ծննդէնէ իմմէ:

18. եւ առ կերաւ եւ արբ առաջի նորա զոր պատրաստեաց նմա աղախինն իւր:

19. Եւ ուրախ եղեւ Հողոփեռնէս ի վերայ նորա. եւ արբ նա գինի սաստիկ յոյժ. որչափ ոչ էր արբեալ նորա այնչափ յաւուրս իւրում, յաւրէ ծննդենէ իւրմէ: