1․ Իբրեւ ետես Յովնաթան թէ ժամանակն աջողեալ է նմա, կոչեաց արս ընտիրս, առաքեաց զնոսա ի քաղաք Հռոմայեցւոց, երթալ նորոգել զուխտ հաշտութեան ընդ նոսա:
2․ Եւ ընդ սպարտացիս, եւ ընդ այլ տեղիս տեղիս արար հրովարտակս ըստ նմին աւրինակի:
3․ Գնացին հրեշտակքն, եւ եկին հասին ի քաղաքն Հռոմայեցւոց. եւ յանդիման եղեն նոցա ի տաճարին խորհրդոց, եւ ասեն. Յովնաթան քահանայապետ` եւ ազգն Հրէից առաքեցին զմեզ առ ձեզ նորոգել զհաշտութիւնն առաջին. լինել նիզակակից եւ թիկունք ըստ աւրինակին առաջնում:
4․ Յանձն առին` հաճեցան. եւ ետուն հրովարտակս ի տեղիս տեղիս, զի յուղարկեսցին նոքա խաղաղութեամբ յերկիրն Հրէաստանի:
5․ Եւ այս պատճէն հրովարտակացն զոր գրեաց Յովնաթան առ աշխարհակալս, իշխանս, առ կուսակալս նոցա:
6․ Յովնաթան քահանայապետ, ծերակոյտ ժողովրդեամբ հանդերձ, եւ քահանայք, գունդ եւ սպահ ազգին հրէաստանեայց. առ սպարտացիս եղբարս մեր` ողջոյն:
7․ Քանզի յառաջ իսկ առաքեցան հրովարտակք առ Ոնիա քահանայապետ` ի Դարեհէ արքայէ ի թագաւորէ ձերմէ, եթէ նիզակակիցք եղբարք եւ բարեկամք մեր էք, որպէս մեզ պատճէնքս ցուցանեն:
8․ Ընկալաւ Ոնիա զայրն որ առաքեցաւ մեծաւ փառաւք, եւ առ ի ձեռն հրովարտակ մի` ուր նշանակէր զմեզ նիզակակիցս եւ թիկունս իւր, եւ սիրելի բարեկամս:
9․ Արդ մեք` քանզի լի եւ ոչ կարաւտեալք մխիթարեցաք ձերովք հրովարտակաւքս,
10․ առաքել նորոգել միւսանգամ զնոյն հաւանութիւն հարազատութեան, զի մի աւտարասցուք մեք ի ձէնջ. զի բազում են այն ժամանակք որ անցին ի վերայ հին հաւանութեանցն զոր դուքն առ մեզ արարէք:
11․ Արդ մեք անպակաս յամենայն ժամանակի ի տաւնս տարեկանաց` եւ յայլ աւուրս արժանաւորս` յիշեմք մեք զձեզ, ի վերայ պատարագացն որ մատուցանեմք. յիշեմք յաղաւթս մեր որպէս արժան եւ աւրէն է յիշել զեղբարս մեր:
12․ Եւ ցնծամք մեք ընդ փառս ձեր:
13․ Արդ զմեւք պատեցան աւասիկ բազում նեղութիւնք պատերազմաց. մարտ եդին աւասիկ թագաւորք որ շուրջ զմեւք են.
14․ եւ մեք ոչինչ կամեցաք ցարդ նեղել զձեզ. եւ ոչ զձեզ, եւ ոչ որ շուրջ զձեւքդ բարեկամք նիզակակիցք մեր են յայս մարտս պատերազմի:
15․ Զի գոյր մեզ աւգնութիւն յերկնից, եւ ապրեցաք մեք ի ձեռաց թշնամեաց մերոց. եւ ի պարտութիւն մատնեցան թշնամիք մեր առաջի մեր:
16․ Արդ ընտրեցաք մեք զՆումենիոս զԱնտիոքեան, եւ զԱնտիպատրոս Յասովնեանց, եւ առաքեցաք առ հռոմայեցիս զի նորոգեսցեն զառաջին հաշտութիւն հաւանութեանն, թիկունս բարեկամութիւն եղբայրութեան:
17․ Տուաք նոցա պատուէր անցանել առ ձեզ, տալ նոցա ձեզ ողջոյն. եւ մատուցանել թուղթս վասն նորոգման սիրոյ եղբայրութեան մերոյ:
18․ Արդ բարւոք արասցէք հրաման տալ պատասխանի առնել մեզ:
19․ Եւ այս պատճէն հրովարտակացն է որ արարին անդրէն առ Ոնիա քահանայ:
20․ Արքայ սպարտացւոց` Ոնիա մեծ քահանայապետի ողջոյն:
21․ Գտան հին մատեանք վասն սպարտիացւոց եւ հրէաստանեայց, զի են եղբարք հաւասարք` եւ են յԱբրահամէ:
22․ Արդ յորմէ հետէ զայս այսպէս գիտացաք. բարւոք արասցէք հանապազորդ գրել առ մեզ, վասն խաղաղութեան եւ ողջունի ձեր առ մեզ:
23․ Եւ մեր առ ձեզ: Ինչք եւ ստացուածք եւ ամենայն անասուն մեր` ձեր է, որպէս եւ ձերն մեր: Արդ տամք զայս պատուէր, զի հանապազ պահեսջիք զայս առ մեզ:
24․ Եւ լուաւ Յովնաթան եթէ դարձան իշխանք Դեմետրեայ զաւրաւք բազմաւք քան զառաջինն, գալ ի վերայ նորա ի մարտ պատերազմի:
25․ Չու արար յԵրուսաղէմէ, խաղաց ի վերայ նոցա, եհաս ի դիմի, հարաւ ի կողմանցն Ամաթիտայ վայրաց. քանզի չետ թոյլ նմա հասանել յուզել զերկիր իւր:
26․ Արձակեաց նա դէտ ի բանակ նոցա, եւ պատմէին նմա այսպէս` եթէ պատրաստեալ են գիշերայն անկանել ի վերայ մեր:
27․ Եւ իբրեւ արեւն ի մուտս եղեւ, հրաման ետ Յովնաթան զաւրացն զի վառեալք` արթունք` պատրաստեալք` միագունդ կայցեն մինչչեւ յառաւաւտ, ի մարտ պատերազմի, պարեկապանս հանին, շուրջ զիւրեամբք փակեցին. եւ ինքեանք կային պատրաստեալք ի մարտ պատերազմի:
28․ Իբրեւ լուան թշնամիքն` եթէ գիշերայն պատրաստեցան ի պատերազմ, երկեան` զարհուրեցան` բեկան ի սիրտս իւրեանց. խիտ առ խիտ խարոյկս վառեցին ընդ ամենայն տեղիս, եւ ինքեանք գիշերայն փախստեայք մեկնեցան:
29․ Եւ ոչ գիտաց Յովնաթան զաւրաւքն հանդերձ զփախուստն նոցա. զի հայէր ընդ խարոյկսն բորբոքեալս, համարէր թէ առ ետեղ իցեն:
30․ Ապա թէպէտ եւ զհետ եղեւ նոցա` չկարաց հասանել, զի անցեալ էր նոցա ընդ գետն Ազատ:
31․ Ապա դարձաւ ի նոցանէ Յովնաթան ի վերայ արաբացւոցն, որ անուանեալ կոչին զաբդեցիք, հարկանէր` սատակէր` վանէր զբանակս նոցա, եւ առնոյր զինչս եւ զստացուածս նոցա յաւարի:
32․ Եւ դառնայր ի կողմանս Դամասկեայ:
33․ Եւ հասանէր յԱսկաղոն, եւ առնոյր զամուրսն ամենայն որ շուրջ զնովաւ էին, եւ դառնայր ի կողմանսն Յոպպայեցւոց. արագէր զզաւրն ի ներքս մուծանէր:
34․ Զի լուաւ թէ ամրականքն ձեռն տային ի Դեմետր, պահապանս ոստիկանս ի վերայ կացուցանէր:
35․ Եւ դարձաւ Յովնաթան` զաւրընտիր լինէր, զծերակոյտն ի խորհուրդն կոչէր. կամէր զամուրսն շինել Հրէաստանի,
36․ եւ բարձրացուցանել ի բարձրութիւն ի մէջ միջնաբերդին. եւ քաղաքն ի բարձրութիւն մեծ, անջրպետել կամէր ընդ նոսա եւ ընդ քաղաքն, զի առանձինն լիցին. զի մի տայցեն` եւ մի առնուցուն, մի գնիցեն եւ մի վաճառիցեն:
37․ Եւ ժողովեցան շինել զքաղաքն. եւ ինչ որ անկեալ էր ի պարսպացն յուղխաջուր հեղեղատաց ի ծմակին կողմանց անտի, որ անուանեալ կոչի Փակնթա:
38․ Եւ Շմաւոն սկսաւ շինել զԱղեդա յԱփիղա. ամրացոյց զնա, եւ դրունս եդ նմա, եւ նըգաւք հաստատեաց զնա:
39․ Եւ խնդրէր Տրիփոն թագաւորել կողմանցն Ասիացւոց, եւ դնել թագ, եւ ձգել զձեռն ի վերայ արքային անտիոքացւոց:
40․ Բայց երկեաւ զանգիտեաց, թէ գուցէ յանձն ոչ առնուցու Յովնաթան, եւ խաղայցէ ի վերայ նորա մարտիւ պատերազմաւ. եւ խնդրէր նա հնարս ըմբռնել զնա` եւ կորուսանել.
41․ Խաղաց գնաց` եւ եկն ի կողմանս Բեթսանայ: Եւ ել ընդ առաջ նորա Յովնաթան քառասուն հազարաւ ընտիր վառելով պատրաստեալ պատերազմի, եւ եկն եհաս նա ի Բեթսա:
42․ Եւ ետես Տրիփոն եթէ հասեալ է Յովնաթան զաւրաւք բազմաւք, եւ զանգիտեաց ձգել զձեռս իւր ի նա.
43․ ապա առ ընկալաւ զնա փառաւորութեամբ, եւ յանդիմանեաց զնա ամենայն բարեկամացն իւրոց. եւ ետ նմա պարգեւս, եւ հրաման ետ զաւրացն իւրոց. եւ ետ նմա պարգեւս, եւ հրաման ետ զաւրացն իւրոց զի հնազանդ լիցին նմա:
44․ Խաւսել սկսաւ ընդ Յովնաթանու` եւ ասէ. Ընդէ՞ր զայդչափ զաւրս կոտորեցեր, զի ոչինչ գոյր ի միջի գործ պատերազմի:
45․ Արդ արձակեա դու զզաւրսդ յիւրաքանչիւր տեղիս, եւ ընտրեա դու ընդ քեզ արս սակաւս որ ընդ քեզ հանապազ շրջիցին, եւ եկ դու ընդ իս ի քաղաքն Պտղոմէացւոց, եւ տաց քեզ զնա ի ձեռս, եւ զայլ ամուրս զաւրաւքն հանդերձ, որպէս ի ձեռն լիցի, եւ ես դարձայց անդրէն. զի վասն այսորիկ իսկ եկեալ էի:
46․ Եւ հաւատաց նա ի նա, եւ արար որպէս հրամայեաց նմա, եւ արձակեաց զզաւրսն յիւրաքանչիւր տեղիս յերկիրն Հրէաստանի:
47․ Եւ եթող առ իւր ի նոցանէ իբրեւ արս երիս հազարս: Դարձեալ եթող ի նոցանէ զերկուս հազարսն յերկրին Գալիլեացւոց. եւ ինքն գնաց ընդ նմա հազարաւ միով:
48․ Եւ իբրեւ եմուտ Յովնաթան ի քաղաքն Պտղոմէացւոց, առին զդրունսն քաղաքացիքն եւ զնա ի ներքս արգելին, եւ հանին ընդ սուր զամենեսին որ ընդ նմա մտեալ էին:
49․ Եւ արար Տրիփոն զաւրս ի վերայ զաւրաց նորա որ էին յերկրին Գալիլեացւոց` եւ ի դաշտին մեծի, զի երթիցեն սատակեսցեն զամենայն զաւրսն Յովնաթանու:
50․ Նոքա իբրեւ գիտացին թէ նա ի ներքս արգելաւ, եւ ամենեքեան կորեան որ ընդ նմա էին, մխիթարեցին զանձինս, եւ գնացին միագունդ միաբանութեամբ ի մարտ պատերազմի:
51․ Իբրեւ տեսին զաւրականքն որ ի վերայ երթեալ էին, թէ սրտի մտաւք ի վերայ իւրաքանչիւր ոգւոց մարտնչէին. զանգիտեցին, թողին եւ դարձան:
52․ Եւ սոքա եկին հասին յերկիրն Հրէաստանի խաղաղութեամբ: Կոծ առին` լացին զՅովնաթան եւ զզաւրսն որ ընդ նմա էին, եւ էին յերկիւղի մեծի: Եւ նստէր ի սուգ ամենայն Իսրայէլ, եւ լային զՅովնաթան:
53․ Սկսան խնդրել ամենայն հեթանոսք որ շուրջ զնոքաւք էին սատակել զնոսա, զի ասէին այսպէս,
54․ թէ չիք ոք գլուխ իշխան ի վերայ նոցա, որ տայ ընդ մեզ մարտ պատերազմի. արդ եկայք` հասցուք ի վերայ, ջնջեսցուք զյիշատակ նոցա յերկրէ:
Հաղորդում կայքում սխալի վերաբերյալ
Տվյալ հատվածում առկա է սխալ: