Գիրք` 19. Յուդիթ

Գլուխ 14

   
1. Եւ ասէ Յուդիթ ցնոսա. Լուարուք դուք ինձ եղբարք զոր ասեմս ձեզ. Եւ առէք զգլուխս զայս, եւ կախեցէք զսա առաջի մահարձանաց պարսպաց քաղաքիս:

2. եւ եղիցի յորժամ մերկասցի առաւաւտն եւ ծագեսցէ արեգակն յերկիր, վառեցարուք ամենայն արք զաւրաւորք պատերազմի, եւ կացուցանիցէք ի վերայ ձեր զաւրավարս, եւ ելանիցէք արտաքոյ քաղաքիս, իբրեւ թէ իջանիցէք ի դաշտ անդր ի թեւ մի պարսկապանաց որդւոցն Ասուր. եւ անդր մի իջանիցէք.

3. այլ խռով հարկանիցէք նոցա. եւ նոքա առցեն զզէնս իւրեանց, եւ գնասցեն ի բուն բանակն իւրեանց, եւ յարուցանիցեն զզաւրագլուխսն Ասուր. եւ ժողովեալք դիմեսցեն ի խորանն Հողոփեռնեայ, եւ զնա ոչ գտանիցեն.

4. եւ անկանիցի ի վերայ նոցա ահ, եւ ի փախուստ դարձցին նոքա յերեսաց ձերոց:

5. եւ դուք զկնի մտեալ, եւ ամենայն բնակիչք սահմանացս Իսրայէլի` տապաստ արկեալ վանիջիք զնոսա յամենայն ճանապարհս նոցա: Եւ արդ մինչչեւ արարեալ զայս, կոչեցէք առ իս զԱքիովր Ամոնացի, զի տեսցէ զայս որ ընդ ոտն եհար զտունս Իսրայէլի. որ կապեացն զնա, եւ ետ ածել այսր ի մահ: Եւ կարդացին զԱքիովր ի տանէն Ոզիայ: եւ իբրեւ եկն ետես նա զգլուխն Հողոփեռնեայ ի ձեռն առն միոջ ի ժողովրդեանն, անկաւ ի վերայ երեսաց իւրոց` եւ թաւալեցաւ: եւ իբրեւ անդրէն զաւրացաւ, անկեալ առ ոտս Յուդթայ` երկիր եպագ նմա` եւ ասէ. Աւրհնեալ ես դու յամենայն բնակութիւնս Յուդայ. եւ ընդ ազգս ամենայն ուր եւ լսիցեն զանուն քո զարմասցին: եւ արդ` պատմեա դու ինձ, ո՞րպէս արարեր յաւուր յայսմիկ: Եւ պատմեաց նմա Յուդիթ առաջի ամենայն ժողովրդեանն իւրոյ, զոր էր նորա արարեալ յաւրէ յայնմանէ յորում ել նա մինչչեւ ցայն ժամ: Եւ իբրեւ դադարեաց Յուդիթ ի խաւսից իւրոց, աղաղակեաց ժողովուրդն մեծաձայն փառաւորել զԱստուած ի քաղաքին իւրեանց:

6. Եւ իբրեւ ետես Աքիովր զայն ամենայն զոր արար Աստուածն Իսրայէլի, հաւատաց յԱստուած ամենայն սրտիւ իւրով. եւ թլփատէր ի մարմին անթլփատութեան իւրոյ, եւ յաւելաւ նա ի տունն Իսրայէլի մինչչեւ ցայս աւր:

7. Եւ յորժամ ծագեաց առաւաւտն, կախեցին զգլուխն Հողոփեռնեայ ի պարսպէ անտի. եւ վառեցաւ ամենայն այր զզէն իւր. եւ ելին նոքա առնել զայն ընդ անցս կողմանն ի վերայ լերինն: եւ որդիքն Ասուր իբրեւ տեսին զնոսա` ազդ արարին նոքա առ առաջնորդս իւրեանց, եւ եկին նոքա առ զաւրագլուխս եւ առ իշխանս եւ առ հազարապետս նոցա.

8. եւ դիմեցին նոքա ի խորանն Հողոփեռնեայ, եւ ասեն ցսենեկապետ նորա. Արդ մուտ յարո զտէրդ մեր. զի իշխեցին ծառայքն ի վերայ մեր ի պատերազմ. զի սատակեսցուք զնոսա ի սպառ:

13. Եւ եմուտ Բագու եւ բախեաց զդուրս սենեկին. քանզի կարծէր թէ ի քուն իցէ հանդերձ Յուդթաւ:

14. իբրեւ ոչ ոք ետ նմա պատասխանի, քաջալերեալ եմուտ ի ներքս ի սենեակն, եւ ետես զի անկեալ կայր ի վերայ գետնոյն մերկ, եւ գլուխն իւր բարձեալ էր ի նմանէն: Եւ գոչեաց Բագու ձայնիւ մեծաւ, եւ լալով եւ ողբմամբ յոյժ, եւ պատառեաց նա զպատմուճան իւր.

15. եւ եմուտ նա ի սենեակն Յուդթեայ` եւ ոչ եգիտ զնա. եւ ել ընթացաւ նա առ զաւրսն եւ ասէ.

16. Ապստամբեցին ծառայքն, զի արար ամաւթ նախատանաց կին մի հեբրայեցի տան արքայի Նաբուքոդոնոսորայ, զի ահաւասիկ Հողոփեռն յերկիր կործանեալ, եւ գլուխ իւր չէ առ նմա:

17. Եւ իբրեւ լուան զայս բանս իշխանք զաւրացն Ասուրայ, պատառեցին ամենեքեան զպատմուճանս իւրեանց եւ երկեան յոյժ.

18. եւ գոչեցին նոքա ի մէջ բանակին: