Գլուխ 4

   
1. Իբրեւ զայն լուան որդիքն Իսրայէլի եւ բնակիչքն Հրէաստանի, զոր արար Հողոփեռնէս ընդ ազգս եւ ընդ հեթանոսս, եւ զաւրագլուխք արքային Ասորեստանեայց. եւ ո՞րպէս քանդեաց զամենայն մեհեանս նոցա, եւ արար զնոսա յապականութիւն.

2. եւ երկեան նոքա յոյժ յերեսաց նորա. եւ վասն Երուսաղէմի` եւ տանն Աստուծոյ իւրեանց խռովեցան. զի ընդ այն ժամանակս էին դարձեալ ի գերութենէ անտի իւրեանց. եւ  իբրեւ նորք էին ժողովեալք ի Հրէաստան. եւ զսեղանն տեառն աստուծոյ իւրեանց` եւ զսպասսն եւ զտունն ի պղծութենէ անտի դեռեւս էին սրբեալ:

3. Եւ առաքեցին նոքա յամենայն սահմանս Շամրնի, եւ ի Կոնոբեթորովն, եւ ի Բեղմային, եւ յԵրեքով, եւ ի Քովքա, եւ ի Սովմայն, եւ ի հովիտսն Շաղիմայ:

4. եւ  հասին կալան զամենայն գլուխս լերանց բարձանց, եւ պարսպեցին զգեաւղս որ էին ի նոսա. եւ կազմեցին եւ եդին անդ զդարմանս ի գործ պատերազմի. զի ընդ այն ժամանակս էին հնձեալ զանդս նոցա:

5. Եւ գրեաց Յովակիմ քահանայ մեծ` որ էր յաւուրսն յայնոսիկ յԵրուսաղէմ, բնակչաց Բատիղուայ, եւ Բետոմեսթեայ, որ է ընդդէմ Եզրոմելայ, ընդդէմ դշտին` որ է մերձ առ Դովթայիմ.

6. եւ ասէ. Ելէք կալէք զանցս լեռնային կողմանն: զի ընդ այն էին մուտք ի Հրէաստան. եւ էր դիւրին նոցա արգելուլ զնոսա, քանզի նեղ էին անցք կրճից` զոր կարէին պահել արք երկու:

7. Եւ արարին որդիքն Իսրայէլի` որպէս եւ հրամայեաց նոցա Յովակիմ քահանայ մեծ, եւ ծերակոյտք ժողովրդեանն Իսրայէլի որ նստէին յԵրուսաղէմ:

8. Եւ կարդացին առ Տէր ամենայն այր Իսրայէլի` յամենայն սրտէ իւրեանց. եւ խոնարհեցուցին զանձինս իւրեանց` ինքեանք եւ կանայք իւրեանց.

9. եւ ամենայն պանդուխտք եւ վարձկանք` հանդերձ անասնաւք իւրեանց պաշարեցան, եւ արծաթագին ծառայք նոցա արկին քուրձ զմիջովք իւրեանց:

10. եւ ամենայն այր Իսրայէլի կանամբք եւ մանկամբք իւրեանց որ բնակեալ էին յԵրուսաղէմ, ի գուճս իջեալ առաջի տաճարին Տեառն աղաչէին, եւ արկին մոխիր զգլխովք իւրեանց, եւ թաւթափէին զքուրձն առաջի Տեառն, եւ զսրբութեան սեղանաւքն քուրձ արկանէին. եւ կարդացին նոքա առ Աստուած Իսրայէլի ի միասին յամենայն սրտէ, զի մի մատնեսցէ ի յափշտակութիւն զտղայս նոցա յաւար, եւ զկանայս նոցա յաւար, եւ զքաղաքս ժառանգութեան նոցա յապականութիւն, եւ զսրբութիւնն ի պղծութիւն եւ ի նախատինս` եւ յայպն հեթանոսաց: Եւ լուաւ Տէր ձայնի նոցա, եւ ետես զնեղութիւնս նոցա: եւ էր ժողովուրդն ի պահս բազումս ընդ ամենայն Հրէաստան եւ յԵրուսաղէմ առաջի սրբութեանցն Տեառն ամենակալի:

16. Եւ Յովակիմ քահանայ մեծ` եւ ամենեքեան որ կային առաջի Տեառն` քահանայք եւ պաշտաւնեայքն Տեառն քուրձ զգեցեալ էին, եւ մատուցանէին զողջակէզս հանապազորդս եւ զաղաւթս, եւ զկամաւ յաւժարութեանն, եւ զպատարագս ժողովրդեանն:

17. եւ էր մոխիրն ի վերայ վարշամակաց նոցա որ կայր ի վերայ գլխոց նոցա. եւ գոչէին առ Տէր յամենայն սրտէ իւրեանց, յայցելութիւն եւ ի բարիս առնել տանն Իսրայէլի: