Գլուխ 8

   
1. Եւ լուաւ յաւուր յայնմիկ Յուդիթ դուստր Մերարեայ. որդւոյ Ոքոզեայ. որդւոյ Յովսէփու. որդւոյ Ոզիելեայ. որդւոյ Եղկիեայ. որդւոյ Եղիեսու. որդւոյ Քեղկեայ. որդւոյ Եղիաբու. որդւոյ Նաթանայելի. որդւոյ Սամամիեղեայ. որդւոյ Սարա Սադդէ. որդւոյ Իսրայէլի:

2. Եւ այր նորա Մանասէ` յազգէ Նորուն, եւ ի հայրենեաց նորա: եւ մեռաւ այր նորա յաւուրս հնձոց գարեաց.

3. զի կայր նա ի վերայ հնձողաց իւրոց ի  դաշտին. զի յընթանալ խորշակին եւ գալ հասանել ի վերայ գլխոյ նորա. յորմէ եւ մեռաւ իսկ ի Բետիղուա ի քաղաքի իւրում. եւ թաղեցաւ նա առ հարս իւր յագարակին որ մերձ էր առ Դովթայիմն, եւ ի Բաղսովն:

4. Եւ նստէր Յուդիթ այրի ի տան իւրում ամս երիս եւ ամիսս չորս:

5. եւ արար նա տաղաւար ի տանիս տանն իւրոյ. եւ ած քուրձ ի վերայ միջոյ իւրում. եւ էր արկեալ զիւրեւ հանդերձ այրութեան.

6. եւ պահէր նա` զամենայն աւուրս այրութեանն իւրոյ. բայց միայն զաւր շաբաթուն եւ զամսամտից եւ զտարեկանացն, եւ զուրախութեան տանն Իսրայէլի:

7. Եւ էր նա գեղեցիկ յոյժ տեսանելով. եւ եթող նմա Մանասէ այր նորա ոսկի եւ արծաթ, ծառայս եւ աղախնայս, եւ անդս եւ ագարակս, եւ անասուն. եւ ինքն Յուդիթ դարմանէր զայն:

8. եւ ոչ ոք ինչ ասէր վասն նորա բան չարութեան. զի երկիւղած էր նա յոյժ ի Տեառնէ:

9. Եւ իբրեւ  լուաւ նա զբանն ժողովրդեանն զոր խաւսեցան ապիրատութեամբ ընդ իշխանին. զի պակասեալ էին նոքա ի ծարաւոյ: եւ լուաւ Յուդիթ զբանսն Ոզիայ զոր խաւսեցաւ ընդ ժողովուրդսն, եւ որպէս վկայեաց նոցա` մատնել զքաղաքն յետ հինգ աւուրն ի ձեռս ասորեստանեացն: Եւ առաքեաց զնաժիշտն իւր` որ էր ի վերայ ամենայն ընչից իւրոց, եւ կոչեաց զՈզիայ, եւ զՔաբրին, եւ զՔարմին, եւ զծերս ամենայն քաղաքին իւրոյ.

10. եւ եկին առ նա: եւ ասէ ցնոսա. Լուարուք ինձ բնակիչք Բետիղուայ, զի ոչ ուղիղ են բանք ձեր զոր խաւսեցարուք առաջի ժողովրդեանդ յաւուրս յայսմիկ. եւ երդմամբ հաստատեցէք զոր խաւսեցարուքն առաջի Աստուծոյ ի միջի ձերում, եւ ասացէք մատնել զքաղաքս ի ձեռս թշնամեաց մերոց, եւ եթէ ոչ Տէր առաքէ զաւգնականութիւն մեզ:

11. Եւ արդ դուք որ փորձէքդ զԱստուած յաւուրս յայսմիկ. արդ հաստատեալ կայ այդ ի մէջ որդւոց մարդկան:

12. եւ ահա այժմ զՏէր զամենակալ ոչ հարցէք, եւ ոչ ինչ գիտացէք.

13. զի խորութիւն սրտի մարդոյ ոչ գտանի, եւ բանից սրտից նոցա ոչ հասանէք. զիա՞րդ զԱստուած որ արար զայս ամենայն քննել մարթիցէք, եւ զկամս նորա գիտիցէք, եւ կամ ի խորհուրդս նորա հայիցիք. քաւ լիցի ձեզ եղբարք. մի բարկացուցանիցէք զտէր Աստուած մեր:

14. եթէ ոչ կամիցի յաւուրս հինգ աւգնել մեզ. նա ունի զիշխանութիւնն. յորս կամի պաշտպան լինի մեզ յորում եւ իցէ, եւ կամ սատակել զմեզ առաջի թշնամեաց մերոց:

15. Այլ դուք մի գրաւէք ի ձեզ զխորհուրդս տեառն Աստուծոյ ձերոյ. զի ոչ որպէս մարդոյ է Աստուծոյ սպառնալիք, եւ ոչ որպէս որդւոյ մարդոյ զի տանջէ.

16. այլ այժմ կացեալ ակնկալցուք գտանել ի նմանէ զողորմութիւն, աղաչեսցուք եւ կարդասցուք առ նա յաւգնականութիւն մեզ. եւ լուիցէ ձայնի աղաւթից մերոց` եթէ իցէ նմա հաճոյ:

17. զի ոչ երբէք յարուցեալ է այդպիսի ի վերայ ազգիս մերոյ, եւ ոչ լեալ է այդպիսի մինչչեւ ցայսաւր, ոչ յազգիս մերում, եւ ոչ ի տոհմի մերում, եւ ոչ ի ժողովրդեան մերում, եւ ոչ ի քաղաքս մեր: Ոչ պագանեն երկիր ձեռագործաց

18. որպէս եղեւ յաւուրսն առաջինս. վասն որոյ մատնեցան ի սուր եւ ի յափշտակութիւն հարքն մեր, եւ կործանեցան կործանումն մեծ առաջի թշնամեաց իւրեանց:

19. Այլ մեք զայլ աստուած ոչ գիտացաք բաց ի նմանէ յոր յուսամքն զի ոչ անտես առնէ զմեզ.

20. եւ ոչ զազգս մեր մատնել այսպէս` որպէս եւ ուխտեցէք դուք. եւ կամ աւար հարկանել զսրբութիւնս մեր. եւ կամ թէ չխնդրիցէ զվրէժ անարգանաց թշնամեաց սրբութեանս, եւ զմահ զեղբարցս մերոց, եւ զգերութիւն երկրիս, եւ զաւերումն ժառանգութեանս մերոյ դարձուցանէ ի գլուխս մեր, յամենայն հեթանոսս` ուր եւ ծառայիցեմք նոցա. եւ եղիցուք յամաւթ եւ ի նախատինս առաջի այնոցիկ որոց ստացեալն իցէ զմեզ: զի ոչ ուղղեսցի ծառայութիւնս մեր նոցա յուրախութիւն, այլ յանարգութիւն եւ ի կործանումն նոցա արասցէ զմեզ տէր Աստուած մեր:

21. Եւ արդ եղբարք` ցուցցուք մեք եղբարց մեր, զի ի մեզ կան կախեալ ոգիք նոցա, եւ սրբութիւնքն եւ սեղանն` եւ տաճարն հաստատեալ կայ ի մեզ: եւ արդ` ի վերայ ամենայնի այսորիկ գոհացարուք զԱստուծոյ մերմէ, որ փորձէն զմեզ, որպէս եւ զհարսն մեր:

22. Յիշեցէք` ո՞րչափ արար ընդ Աբրահամուն, եւ ո՞րպէս արար ընդ Սահակայ, եւ կամ ընդ Յակոբայ ի Միջագետս Ասորւոց, ի հովուել նորա խաշանցն Ղաբանու եղբաւր մաւր իւրոյ:

23. զի ոչ եթէ որպէս զնոսայն փորձեաց առ ի ճանաչել զխորհուրդս սրտից նոցա, եւ զմեր մեղս ոչ խնդրեսցէ. այլ ի խրատել եւ ուսուցանել տանջէ Տէր զմերձաւորս իւր:

28. Եւ ասէ ցնա Ոզիա. Զամենայն զոր ինչ ասացերդ` ի լրութենէ սրտի եւ ի բարւոք մտէ խաւսեցար, եւ ոչ ոք է որ ընդդէմ դառնայ բանից քոց. զի ոչ միայն այսաւր յայտնեցաւ իմաստութիւնդ քո, այլ յաւուրցն առաջնոց գիտաց ամենայն ժողովուրդդ զհանճարդ քո. վասն զի բարւոք են ստեղծուածք սրտի քոյ: այլժողովուրդս ծարաւեաց յոյժ, եւ հարկ եղեւ մեզ առնել` որպէս եւ խաւսեցաք ընդ դոսա. եւ ածել ի վերայ մեր զերդումն զորով ոչ կարեմք անցանել:

29. արդ աղաչեա դու խնդրուածովք զԱստուած, զի կին արդար ես դու, եւ առաքեսցէ Տէր զանձրեւ` եւ լցցին գուբքս, եւ ոչ եւս պակասեսցուք:

30. Եւ ասէ ցնոսա Յուդիթ. Լուարուք դուք ինձ. եւ արարից ես իրս մի, որ պատմեսցի ազգաց մինչչեւ յազգս, եւ որդւոց մինչչեւ յորդիս:

32. Դուք կացջիք առ դրան քաղաքիս` զգիշերս զայս, եւ ելից ես նաժշտաւս իմով. եւ յաւուրս յայս յոր ուխտեցէք մատնել զքաղաքս զայս ի ձեռս թշնամեաց մերոց, այցելու լիցի տէր Աստուած ի ձեռն իմ:

33. եւ դուք մի քննէք զգործսն իմ զոր գործելոց եմ. քանզի ոչ իսկ ասացից ձեզ, մինչչեւ կատարեսցի այն զոր եսն առնեմ:

34. Եւ ասէ Ոզիա` իշխանաւքն հանդերձ ցնա. Գնա դու ի խաղաղութիւն. եւ տէր Աստուած Իսրայէլի եղիցի ընդ քեզ խնդրել զվրէժ ի թշնամեաց մերոց: Եւ նոքա դարձան ի տաղաւարէ անտի Յուդթայ յիւրաքանչիւր տեղիս պահպանութեան պարսպացն: