Գիրք` 42. Զաքարիա

Գլուխ 9

1. Առած բանի Տեառն յերկիր Սեդրաք, եւ ի Դամասկոս զոհ նորա, զի Տէր տեսանէ զմարդիկ՝ եւ զամենայն ազգս Իսրայէլի։

2. Եւ Յեմաթ ի սահմանս նորա. Տիւրոս եւ Սիդոն՝ զի արհամարհեցին յոյժ։

3. եւ շինեաց Տիւրոս ամուրս իւր, եւ գանձեաց զարծաթ իբրեւ զհող. եւ զոսկի՝ իբրեւ զկաւ ճանապարհաց։

4․ Վասն այնորիկ Տէր ժառանգեսցէ զնա, եւ ամասցէ ի ծով զզաւրութիւն նորա. եւ նա հրով ծախեսցի։

5․ Տեսցէ Ասկաղոն եւ երկիցէ. եւ Գազա՝ մորմոքեսցի յոյժ. եւ Ակկարոն՝ զի յամաւթ եղեւ ի վերայ յանցանաց իւրոց. եւ կորիցէ թագաւոր ի Գազայ. եւ Ակկարոն մի բնակեսցէ։

6. Եւ բնակեսցեն այլազգիք յԱզովտոս. Եւ քակեցից զհպարտութիւն այլազգեաց.

7․ եւ բարձից զարիւն նոցա ի բերանոյ նոցա, եւ զգարշելիս նոցա՝ ի միջոյ ատամանց նոցա. եւ մնասցեն եւ նոքա Աստուծոյ մերում. եւ եղիցին իբրեւ զհազարապետս ի մէջ Յուդայ. եւ Ակկարոն իբրեւ զԵբուսացին։

8. Եւ կացուցից տան իմոյ պաշտպան՝ առ ի չանցանելոյ եւ չդառնալոյ. եւ մի եւս եկեսցէ ի վերայ նոցա, որ հալածեսցէ զնոսա, զի այժմ տեսի աչաւք իմովք։

9. Ուրախ լեր յոյժ, դուստր Սիոնի, քարոզեա, դուստր Երուսաղէմի, ահա թագաւոր քո գայ առ քեզ, արդար եւ փրկիչ, նոյն հեզ՝ եւ հեծեալ ի վերայ իշոյ՝ եւ յովանակի նորոյ.

10. եւ սատակեսցէ զկառս յԵփրեմայ եւ զերիվարս յԵրուսաղէմէ. եւ խորտակեսցի աղեղն պատերազմաւղ, եւ բազմութիւն եւ խաղաղութիւն յազգաց, եւ տիրեսցէ ջրոց ի ծովէ մինչեւ ի ծով, եւ ի գետոց մինչեւ ի ծագս երկրի։

11. Եւ դու արեամբ ուխտի քոյ արձակեցեր զկապեալս քո յանջրդի գբոյ.

12․ եւ նստջիք յամուրս կապեալք ժողովրդեանդ. եւ փոխանակ միոյ աւուր պանդխտութեան քոյ կրկին հատուցից քեզ։

13. Զի լարեցից զքեզ ինձ Յուդայ իբրեւ զաղեղն. լցի եւ զԵփրեմ. եւ զարթուցից զորդիս քո, Սիոն, ի վերայ որդւոցն յունաց. եւ շաւշափեցից զքեզ իբրեւ զսուսեր պողովատիկ պատերազմողի։

14. Եւ Տէր եղիցի վերակացու նոցա, եւ ելցէ իբրեւ զփայլակն նետ նորա. եւ Տէր Տէր ամենակալ փող հարցէ, եւ գնասցէ շարժմամբ սպառնալեաց իւրոց.

15. Տէր ամենակալ պաշտպանեսցէ նոցա։ Եւ սպառեսցեն զնոսա, եւ թաղեսցեն զնոսա քարամբք պարսաքարաց. եւ արբցեն զարիւն նոցա իբրեւ զգինի, եւ լցցեն զտաշտս իբրեւ զսեղանն.

16. եւ փրկեսցէ զնոսա Տէր Աստուած նոցա յաւուր յայնմիկ՝ իբրեւ զոչխարս զժողովուրդ իւր։ Զի քարինք սուրբք թաւալին յերկրի նորա.

17․ զի որ ինչ բարին իցէ՝ նորա է, եւ որ ինչ լաւն նորին. ցորեան երիտասարդաց, եւ գինի անուշարար կուսից։