1. Եւ տեսի երկին նո՛ր՝ եւ երկիր նո՛ր, քանզի առաջինն երկինք եւ երկիր էանց, եւ ծով ո՛չ գոյր:
2. Եւ զքաղաքն սուրբ զնորն Երուսաղէմ տեսի՝ զի իջանէր յԱստուծոյ եւ յերկնից՝ զարդարեալ եւ պատրաստեալ որպէս հարսն՝ առն իւրոյ:
3. Եւ լուայ ձայն յերկնից՝ որ ասէր. Ահաւասիկ խորանն Աստուծոյ ի մէջ մարդկան, եւ բնակեսցէ ընդ նոսա, եւ նոքա ժողովո՛ւրդ նմա, եւ սա Աստուած նոցա:
4. Եւ ջնջեսցէ՛ զամենայն արտաւսր յաչաց նոցա, եւ մահ ո՛չ եւս գոյ, ո՛չ սուգ՝ եւ ո՛չ աղաղակ, ո՛չ ցաւք՝ եւ ո՛չ աշխատանք ո՛չ եւս գոյ, զի առաջինն էա՛նց:
5. Եւ ասա՛ց ցիս՝ որ նստէր ի վերայ աթոռոյն. Ահաւասիկ առնեմ զամենայն նո՛ր: Եւ ասաց ցիս. Գրեա՛, այս բանք ճշմարիտ եւ հաւատարի՛մք:
6. Եւ ասէ ցիս. Եղէ՛ ես Ալփա՛ եւ Ո՛վ, սկի՛զբն եւ կատարած, ես ծարաւելոցն տա՛մ յաղբերէ ջրոյ կենաց ձրի:
7. Որ յաղթէ, ժառանգեսցէ՛ զայս ամենայն, եւ ես եղէց նոցա Աստուած, եւ նոքա եղիցին ինձ որդի՛ք:
8. Եւ ծուլացն եւ անհաւատից՝ սպանողաց եւ պոռնկա՛ց՝ եւ կախարդաց եւ կռապաշտի՛ց՝ եւ դեղատուաց, եւ ամենայն ստոց՝ ամպարշտաց, որոց բաժինն իւրեանց ի լճին այրեցելոյ հրո՛վ եւ ծծմբով, որ է մա՛հն երկրորդ:
9. Եւ եկն առ իս մի յեւթն հրեշտակացն, որք ունէին զեւթն սկաւառակսն լցեալս եւթն վախճանաւ կատարածովք. խաւսեցա՛ւ ընդ իս եւ ասէ. Ե՛կ՝ ցուցից քեզ զհարսնն եւ զկին Գառինն:
10. Եւ առ տարաւ զիս ի լեառն մի բա՛րձր եւ մեծ՝ Հոգւովն, եւ եցո՛յց ինձ զքաղաք մեծ եւ սուրբ՝ Երուսաղէմ, զի իջեալ էր յերկնից առ ի յԱստուծոյ:
11. Եւ ունէր զփառս Աստուծոյ, եւ էր ի նմա լուսաւորութիւն նմանեալ ականց պատուականաց՝ քա՛ր յասպիս սառնատեսակ եւ կենդանի:
12. Եւ էին պարիսպք նորա մե՛ծ եւ բարձր, եւ ունէր դրունս երկոտասան, եւ յերկոտասան դրունսն երկոտասան հրեշտակս, եւ անուանք իւրաքանչիւրոցն ի վերայ դրանցն գրեալ էին՝ ըստ երկոտասան ցեղիցն Իսրայէլի:
13. Յարեւելից կողմանէ դրունք երեք եւ ի հիւսւիւսոյ կողմանէ դրունք երեք, եւ ի հարաւոյ կողմանէ դրունք երեք, եւ յարեւմտից
կողմանէ դրո՛ւնք երե՛ք:
14. Եւ պարիսպք քաղաքին՝ ունէր հիմունս երկոտասան, եւ ի նոսա երկոտասան անուանք՝ երկոտասան առաքելոց գառինն:
15. Եւ որ խաւսէրն ընդ իս՝ ունէր եղէգն ոսկի ի ձեռին իւրում, զի չափեսցէ զքաղաքն՝ եւ զդրունս նորա՝ եւ զպարիսպս նորա:
16. Եւ էր քաղաքն քառակուսի, եւ որչափ երկայնութիւն նորա՝ նո՛յնչափ եւ լայնութիւն՝ եւ բարձրութիւն՝ հաւասար: Եւ էր չափ երկայնութեան նորա՝ երկոտասան հազար ասպարէզս, եւ լայնութիւն նորա եւ բարձրութիւն միաչա՛փ՝ կիվա՛ւս:
17. Եւ չափեաց զպարիսպն նորա հարիւր եւ քառասուն եւ չորս ասպարէզս, չափ մարդոյ՝ որ է հրեշտակի:
18. Եւ էր շինուած պարսպաց քաղաքին յասպիս, եւ քաղաքն էր ոսկի մաքուր՝ նման սուրբ եւ սպիտակ ապակւոյ:
19. Եւ հիմունք քաղաքին յամենայն ականց պատուականաց. հիմն առաջին պարսպին յասպիս, երկրորդն՝ շափիղա, երրորդն՝ պղնձագոյն, չորրորդն՝ զմրուխտ,
20. հինգերորդն՝ եղեգնաքա՛ր, վեցերորդն՝ սարդիո՛ն, եւթներորդն՝ ոսկեքար: Ութերորդն՝ բեւրեղ, իններորդն տապազիո՛ն, տասներորդն՝ քրիսոպրոսաւս, մետասանն՝ յակինթ, երկոտասանն՝ ամեթովս:
21. Եւ էին երկոտասան դրունք յերկոտասան մարգարտաց՝ միաձե՛ւ, եւ իւրաքանչիւրոցն դրունքն էին մի մի դուռն ի միոյ միո՛յ մարգարտէ: Եւ ընդարձակութիւն քաղաքին ոսկի մաքուր՝ որպէս զապակի պայծառ:
22. Եւ տաճար ո՛չ տեսի ի նմա, քանզի Տէր Աստուած ամենակալ տաճա՛ր էր ի նմա՝ եւ Գառնն:
23. Եւ քաղաքին չէին պէտք արեգական եւ լուսնի, զի լուսաւորեսցեն զնա, քանզի փա՛ռքն Աստուծոյ լուսաւորէին զնա յամենայն ժամ, եւ ճրա՛գ ի նմա Գա՛ռնն:
24. Եւ գնային հեթանոսք ի լոյս նորա, եւ թագաւորք երկրի լուսազգեա՛ց լինէին ի փառաց նորա:
25. Եւ դրունք նորա ո՛չ փակէին ի տուէ եւ ի գիշերի, այլ բա՛ց կային հանապազորդ, եւ գիշեր՝ ո՛չ եւս լինէր ի նմա.
26. այլ փա՛ռք եւ պատիւ ազգաց:
27. Եւ ո՛չ մտցէ անդ ամենայն չարակամ՝ եւ պիղծ ստութիւն, բայց միայն որ գրեա՛լ են ի դպրութիւն կենաց գառինն:
Հաղորդում կայքում սխալի վերաբերյալ
Տվյալ հատվածում առկա է սխալ: