Գիրք` 8. Թուղթք Պաւղոսի Առաքելոյ առ կորնթացիս Բ

Գլուխ 5

   
1. Քանզի գիտեմք՝ զի եթէ երկրաւոր տաճար շինուածոյս մերոյ քակտեսցի, շինած յԱստուծոյ ունիմք, տաճար առանց ձեռագործի՛ յաւիտենակա՛ն՝ յերկի՛նս:

2. Եւ ընդ այս տաղտկամք. քանզի զբնակութիւնն երկնից փափագեմք զգենուլ.

3. միայն թէ յորժամ զգենուցումքն, ո՛չ մերկ գտանիցիմք:

4. Քանզի որ եմք ընդ յարկա՛ւս ընդ այսուիկ, տաղտկա՛մք ծանրացեալք. զի ո՛չ կամիմք մերկանալ, այլ զայն ի վերայ այսր զգենուլ զի ընկղմեսցի՛ մահկանացուս ի կենաց անտի:

5. Այլ որ յաջողէն մեզ ի սոյն, Աստուած որ ետ մեզ զառհաւատչեա՛յ հոգւոյն:

6 Արդ՝ համարձակի՛մք յամենայն ժամ, եւ գիտեմք եթէ որչափ յամեմք ի մարմնի աստ, աւտարանա՛մք ի Տեառնէ:

7. Զի հաւատո՛վք գնամք, եւ ո՛չ կարծեաւք:

8. Այլ համարձակիմք, եւ առաւե՛լ եւս հաճեալ եմք ելանել ի մարմնոյ աստի՝ եւ մտանել առ Աստուած:

9. Վասն որոյ եւ առատանա՛մք. զի եթէ յամիցեմք՝ եւ եթէ ելանիցեմք, հաճո՛յ եւ եթ իցեմք նմա:

10. Քանզի ամենեցո՛ւն մեզ յանդիման լինել կայ առաջի ատենին Քրիստոսի. զի ընկալցի իւրաքանչիւր իւրո՛վ մարմնով, զոր ինչ գործեաց յառաջ՝ եթէ բարի, եւ եթէ չար:

11. Իսկ արդ՝ զա՛հ Տեառն գիտելով չափ, զմարդկան ինչ զմի՛տս հաճե՞մք. սակայն առաջի՛ Աստուծոյ յայտնելոց եմք. բայց ես յուսամ եւ ի ձե՛ր միտս յայտնի լինել:

12. Իբր ո՛չ եթէ միւսանգամ զանձինս ինչ ընծայեցուցանեմք ձեզ, այլ պատճա՛ռս տամք ձեզ պարծանաց վասն մեր, զի ունիցիք առ այնոսիկ որ առ ա՛չսն պարծիցին, եւ ո՛չ սրտիւք:

13. Զի եթէ առանցա՛ք ինչ, այն Աստուծոյ եւ եթէ զգաստանա՛մք, այն ձե՛ր է:

14. Զի սէ՛րն Քրիստոսի ստիպէ զմեզ, քննե՛լ զայս. զի եթէ մին փոխանակ ամենեցո՛ւն մեռաւ, ապա ուրեմն ամենեքեա՛ն մեռեալ էին.

15. եւ ի վերայ ամենեցուն մեռաւ, զի որ կենդանի՛քն իցեն, մի՛ անձանց իցեն կենդանիք, այլ ա՛յնմ որ ի վերայ նոցա՛յն մեռաւ, եւ յարեաւ:

16. Այսուհետեւ մեք ո՛չ զոք գիտեմք մարմնով, զի թէպէտ եւ գիտէա՛ք մարմնով զՔրիստոս, այլ արդ ո՛չ եւս նո՛յնպէս գիտեմք:

17. Բայց եթէ ինչ ի Քրիստոս նո՛ր արարած իցէ. զի հինն անց, եւ արդ նո՛ր եղեւ:

18. Այլ ամենայն ինչ յԱստուծոյ՝ որ հաշտեցոյցն զմեզ ընդ իւր ի ձեռն Քրիստոսի. եւ ետ մեզ զպաշտաւնն հաշտութեան:

19. Եւ քանզի Աստուած էր, Քրիստոսի՛ւ զաշխարհս հաշտեցուցանել ընդ իւր, եւ չհամարե՛լ նոցա զմեղս իւրեանց, եւ եդ ի մե՛զ զբանն հաշտութեան:

20. Արդ՝ վասն Քրիստոսի պատգամաւորի՛մք որպէս եւ Աստուծոյ բարեխաւսութեամբ մեւք: Աղաչե՛մք վասն Քրիստոսի՝ հաշտեցարո՛ւք ընդ Աստուծոյ:

21. Զի զայն՝ որ ո՛չն գիտէր զմեղս, վասն մեր մե՛ղս արար. զի մեք եղիցուք նովաւ արդարութի՛ւն Աստուծոյ: