1. Եւ յետ այնորիկ տեսի՝ չո՛րս հրեշտակս զի կային ի չո՛րս անկիւնս երկրի, եւ ունէին զչորս հողմս երկրի՝ զի մի՛ շնչեսցէ հողմ ի վերայ երկրի, եւ մի՛ ի ծովու՝ եւ մի՛ ի ծառս:
2. Եւ տեսի ա՛յլ հրեշտակ զի ե՛լ յարեւելից, եւ ունէր զկնիք Աստուծոյ կենդանւոյ, եւ աղաղակեա՛ց ձայնիւ մեծաւ առ չորս հրեշտակսն՝ որոց առեա՛լ էր իշխանութիւն ապականել զերկիր եւ զծով:
3. Եւ ասէր. Մի՛ վնասէք երկրի՝ մի՛ ծովու՝ մի՛ ծառոց, դադարեցէ՛ք մինչեւ կնքեցի՛ց զծառայս Աստուծոյ իմոյ:
4. Եւ լուա՛յ զթիւ կնքելոցն՝ հարեւր քառասուն եւ չորք հազար՝ կնքեալք յազգէ որդւոցն Իսրայէլի:
5. Յազգէն Յուդայ՝ երկոտասան հազար կնքեալ: Յազգէն Ռուբինի՝ եկոտասան հազար կնքեալ: Յազգէն Դադայ՝ եկոտասան հազար կնքեալ:
6. Յազգէն Ասերայ՝ երկոտասան հազար կնքեալ: Յազգէն Նեփթաղիմայ՝ եկոտասան հազար կնքեալ: Յազգէն Մանասէի՝ երկոտասան հազար կնքեալ:
7. Յազգէն Շմաւոնի՝ երկոտասան հազար կնքեալ: Յազգէն Ղեւայ՝ երկոտասան հազար կնքեալ: Յազգէն Իսաքարայ՝ երկոտասան հազար կնքեալ:
8. Յազգէն Զաբուղոնի՝ երկոտասան հազար կնքեալ: Յազգէն Յովսեփու՝ երկոտասան հազար կնքեալ: Յազգէն Բենիամինի՝ երկոտասան հազար կնքեալ:
9. Եւ յետ այսորիկ տեսի՝ եւ ահա ժողովուրդ բազում որ ո՛չ գոյր թիւ, յամենայն հեթանոսաց եւ յամենայն ազգաց եւ յամենայն լեզուաց եւ յամենայն ժողովրդոց, որք կային առաջի աթոռոյն եւ առաջի Գառինն՝ արկեալ զիւրեամբք հանդերձս սպիտակս, եւ արմաւենիս ի ձեռս իւրեանց:
10. Աղաղակէին ի ձայն մեծ՝ եւ ասէին. Փրկութիւն Աստուծոյ մերոյ՝ որ նստի ի վերայ աթոռոյն, եւ Գառինն:
11. Եւ ամենայն հրեշտակք կային շուրջ զաթոռովն, եւ զերիցամբքն, եւ զչորիւք կենդանեաւքն, եւ անկանէին յերեսս առաջի աթոռոյն՝ եւ երկի՛ր պագանէին Աստուծոյ,
12. ասելով. Ամէ՛ն. աւրհնութիւն եւ փառք եւ իմաստութիւն եւ գոհութիւն եւ պատիւ եւ զաւրութիւն եւ շնորհք Տեառն Աստուծոյ մերոյ՝ յաւիտեանս յաւիտենից. Ամէն:
13. Եւ ասէ՛ ցիս մի յերիցանց անտի. Սոքա որ զգեցեալս են զհանդերձս սպիտակս՝ ո՞յք են, եւ կամ ուստի՞ գան:
14. Եւ ասացի ցնա. Տէ՛ր՝ դու գիտես: Եւ ասէ ցիս. Սոքա՛ են որ գան ի վշտաց մեծաց, եւ լուացին զարկանելիս իւրեանց՝ եւ սպիտակացուցին արեամբ Գառինն:
15. Վասն այնորիկ են առաջի աթոռոյն Աստուծոյ՝ եւ պաշտեն զնա զտիւ եւ զգիշեր ի տաճարի նորա, եւ որ նստի ի վերայ աթոռոյն՝ բնակեալ է ի նոսա:
16. Ո՛չ քաղցիցեն, եւ ո՛չ ծարաւիցեն, եւ ո՛չոք մեղիցէ նոցա՝ ո՛չ արեգակն եւ ո՛չ տաւթ:
17. Եւ Գառնն ի միջոյ աթոռոյն իւրոյ հովուեսցէ՛ զնոսա, եւ առաջնորդեսցէ նոցա ի կենա՛ց աղբեւր ջրոյ կենդանւոյ. քանզի եհատ Աստուած զամենայն արտաւսր յերեսաց նոցա:
Հաղորդում կայքում սխալի վերաբերյալ
Տվյալ հատվածում առկա է սխալ: