Գիրք` 6. Յեսու Նաւեայ

Գլուխ 17

   
1. Եւ եղեն սահմանք ցեղի որդւոցն Մանասէի. զի նա էր անդրանիկ Յովսեփայ, Մաքիրայ անդրանկանն Մանասէի հաւր Գաղաադու, քանզի այր պատերազմող էր, Գաղադայինն եւ ի Բասանաստանի:

2. Եւ եղեւ այլոց որդւոցն Մանասէի, ըստ տոհմից իւրեանց, որդւոցն Աքիեզերայ, եւ որդւոցն Քեղեկա, եւ որդւոցն Երիեղայ, եւ որդւոցն Եքէմայ, եւ որդւոցն Սեմիրայեայ, եւ որդւոցն Նոփերա: Սոքա են որդիք Մանասէի որդւոյ Յովսեփա:

3. Եւ Սաղպաադայ որդւոյ ոփերայ, որդւոյ Գաղաադու, որդւոյ Մաքիրայ, որդւոյ Մանասէի, ոչ գոյին նորա ուստերք, այլ դստերք: Եւ այս են անուանք դստերացն Սաղպաադայ. Մաաղա, եւ Նուա, եւ Եդղա, եւ Մեղքա, եւ Թենա:

4. Եւ կացին առաջի Եղիազարու քահանայի, եւ առաջի Յեսուայ որդւոյ Նաւեայ, եւ առաջի իշխանացն` եւ ասեն: Աստուած պատուիրեաց ի ձեռն Մովսէսի տալ մեզ ժառանգութիւն ի մէջ եղբարց մերոց. եւ տուաւ նոցա ժառանգութիւն ի մէջ եղբարց հաւր իւրեանց հրամանաւ Տեառն:

5. Եւ ել վիճակ Մանասէի Ղաբեկայ, ի Գաղաադէ, եւ Բասանա, որ է յայնկոյս Յորդանանու:

6. Զի դստերք որդւոց Մանասէի ժառանգեցին վիճակ ի մէջ եղբարց իւրեանց վիճակ. եւ երկիրն Գաղաադու եղեւ որդւոյն Մանասէի մնացելոցն:

7. Եւ եղեն սահմանք որդւոցն Մանասէի, Յասերմաքթովթա, որ է հանդէպ Սիւքեմա, եւ երթան սահմանքն ցՅամին, եւ ցՅասեր` յաղբեւրն Թափթովթայ. Մանասէի եղիցի երկիր Թափթովթայ:

8. եւ Թափթովթա ի սահմանսն Մանասէի որդւոցն Եփրեմայ:

9. եւ իջցեն սահմանքն ի ձորն Կանացի ըստ հարաւակողմ հանդէպ ձորոյն Յաւրա. եւ Բեւեկնին Եփրեմայ ի մէջ քաղաքին Մանասէի: Եւ սահմանքն Մանասէ ընդ հիւսւսոյ հեղեղատն: եւ եղիցին նորա ելք ծովն,

10. ի հարաւակողմն կուսէ Եփրեմայ, եւ ի հիւսւսոյ Մանասէի. եւ եղիցի ծովն սահմանք նոցա: եւ Յասեր յարեսցին ի հիւսւսոյ կողմանէ. եւ յԻսաքար` յարեւելից կողմանէ:

11. եւ եղիցի Մանասէ ընդ Իսաքար եւ ընդ Ասեր: Բեթսան, եւ աւանք նոցա. եւ Ամբղան եւ դստերք նորա: եւ բնակիչք Ենդովրայ, եւ աւանք նորա. Եւ բնակիչք Մագեդդովրա, եւ աւանք նորա. եւ բնակիչք Տանաքայ, եւ աւանք նորա. եւ երրորդ Նափեթայ, եւ աւանք նորա:

12. Եւ ոչ կարացին որդիքն Մանասէի սատակել զքաղաքսն զայնոսիկ: եւ սկսաւ Քանանացին բնակել յերկրին յայնմիկ:

13. Եւ եղեւ իբրեւ յաղթահարեցին որդիքն Իսրայէղի, արարին զՔանանացիսն հնազանդս. բայց սատակելով ոչ սատակեցին զնոսա:

14. Ընդդէմ դարձան որդիքն Յովսեփայ Յեսուայ` եւ ասեն. Ընդէ՞ր ժառանգեցուցեր մեզ մի ժառանգութիւն եւ մի վիճակ. եւ ես ժողովուրդ բազում եմ. եւ Աստուած աւրհնեաց զիս:

15. Եւ ասէ ցնոսա Յեսու. Եթէ ժողովուրդ բազում ես դու, ել յանտառն` եւ սրբեա քեզ անդ զերկիր, զՓերեզացիսն եւ զՌափայիսն: եթէ նե՞ղ իցէ քեզ լեառնդ Եփրեմի:

16. Եւ ասեն որդիքն Յովսեփայ. Չէ բաւական մեզ լեառն Եփրեմայ: եւ անդ ընդիր ընդիրք երւարաց, եւ զէն ամենայն Քանանացւոյն բնակելոյ յերկրի իմում ընդ իս. եւ ի Բեթսան եւ յաւանս նորա, ի ձորն յԵզրաէլի:

17. Եւ խաւսեցաւ Յեսու ընդ որդիսն Յովսեփու, ընդ Եփրեմի եւ ընդ Մանասէի` եւ ասէ. Թէ ժողովուրդ բազում ես դու, եւ զաւրութիւն բազում ունիս. մի լիցի քեզ մի վիճակ.

18. անդառն եղիցի քեզ, զի անտառ է եւ սրբեսցես զնա. եւ եղիցին քեզ ելք նորա յորժամ սատակեսցես զՔանանացին: զի թէպէտ եւ երիվարք ընդիրք իցեն նորա, եւ զաւրագոյն քան զքեզ իցէ, դու յաղթահարեսցես զնա: