Գլուխ 3

1. Եւ Յովրամ որդի Աքաաբու թագաւորեաց ի վերայ Իսրայէլի ի Սամարիա, յամի եւթնուտասներորդի Յովսափատայ արքայի Յուդայ. եւ թագաւորեաց ամս երկոտասան:

2. եւ արար չար առաջի Տեառն, բայց ոչ իբրեւ զհայր իւր, եւ ոչ իբրեւ զմայր իւր. եւ կործանեաց զարձանսն իւր զոր արար հայր նորա:

3. Սակայն ի մեղս Յերոբովամայ որդւոյ Նաբատայ որ յանցոյցն զԻսրայէլ յարեցաւ, եւ ոչ մեկնեցաւ ի նոցանէ:

4. Եւ Մովսա արքայ Մովաբայ էր Նեկաթ. եւ տայր արքային Իսրայէլի հարկս, հարիւր հազար մաքեաց, եւ հարիւր հազար խոյոց գեղմնաւորաց:

5. Եւ եղեւ յետ մեռանելոյ Աքաաբու, նշկահեաց արքայն Մովաբու զարքայն Իսրայէլի:

6. Եւ ել արքայ Յովրամ յաւուր յայնմիկ ի Սամարեայ, եւ հանդէս արար Իսրայէլի եւ գնաց:

7. Եւ առաքեաց առ Յովսափատ արքայ Յուդայ` եւ ասէ. Արքայ Մովաբու նշկահեաց զիս, եթէ երթայցե՞ս ընդ իս ի պատերազմ ի վերայ Մովաբու: եւ ասէ. Ելից. զի որպէս դու եւ ես, եւ որպէս զաւրք քո` զաւրք իմ, եւ որպէս երիվարք քո` երիվարք իմ:

8. եւ ասէ. Ընդ ո՞ր ճանապարհ ելից: եւ ասէ. Ընդ ճանապարհ անապատին Եդոմայ:

9. Եւ գնաց արքայ Իսրայէլի եւ արքայ Յուդայ, եւ արքայ Եդոմայ. եւ պատեցան զեւթն աւր ի ճանապարհին, եւ ոչ գոյր ջուր ի բանակին, եւ ոչ անասնոյն որ ընդ նոսա:

10. Եւ ասէ արքայ Իսրայէլի. Ոհ, պաշարեաց Տէր զերիս թագաւորսս եկեալս, տալ զսոսա ի ձեռս Մովաբայ:

11. Եւ ասէ Յովսափատ. Ո՞չ գուցէ աստ մարգարէ Տեառն, եւ հարցցուք զՏէր նովաւ: եւ պատասխանի ետ մի ոմն ի մանկտւոյն արքայի Իսրայէլի` եւ ասէ. Է աստ Եղիսեէ որդի Սափատայ որ արկանէր ջուր ձեռաց Եղիայի:

12. Եւ ասէ Յովսափատ. Գոյ բան Տեառն ընդ նմա: եւ իջին առ նա արքայն Իսրայէլի` եւ Յովսափատ արքայ Յուդայ, եւ արքայ Եդոմայ:

13. Եւ ասէ Եղիսեէ ցարքայն Իսրայէլի. Զի՞ կայ` իմ եւ քո. երթ առ մարգարէսն հաւր քոյ, եւ առ մարգարէս մաւր քոյ: եւ ասէ ցնա արքայն Իսրայէլի. Միթէ արդեւք կոչեաց Տէր զերիս  թագաւորսս եկեալս` տալ զսոսա ի ձե՞ռս Մովաբու:

14. Եւ ասէ Եղիսեէ. Կենդանի է Տէր զաւրութեանց, որոյ կացի առաջի նորա, եթէ չէր առեալ ակն Յովսափատայ արքայի Յուդայ, թէ բնաւ հայէի իսկ ի քեզ, եւ տեսանէի զքեզ.

15. բայց արդ` ած առ իս սաղմոսասաց: եւ եղեւ իբրեւ նուագեաց սաղմոսասացն, եկն ի վերայ նորա ձեռն Տեառն,

16. եւ ասէ. Այսպէս ասէ Տէր, արարէք զհեղեղատդ զայդ գուբս գուբս:

17. Զի այսպէս ասէ Տէր. Ոչ տեսանիցէք հողմ, եւ ոչ տեսանիցէք անձրեւ, եւ հեղեղատդ լցցի ջրով, եւ արբջիք դուք` եւ անասուն ձեր, եւ գրաստ ձեր.

18. եւ թեթեւ է այդ յաչս Տեառն: եւ մատնեցից զՄովաբ ի ձեռս ձեր,

19. եւ հարջիք զամենայն քաղաքս ամրացեալ,  եւ զամենայն քաղաքս ընտիրս, եւ զամենայն ծառ ազնիւ կոտորեսջիք, եւ զամենայն աղբեւրս ջրոց խցջիք, եւ զամենայն վիճակս բարիս` անպիտանացուսջիք քարամբք:

20. Եւ եղեւ ընդ առաւաւտն յորժամ զոհն ելանէր, եւ ահա ջուրք գային յելիցն Եդոմայ, եւ լցաւ երկիրն ջրով:

21. Եւ ամենայն Մովաբ լուաւ թէ ելին թագաւորքն պատերազմել ընդ նոսա, եւ ելին յամենայն գաւտի ածուաց եւ ի վեր, եւ կանխեցին ընդ առաւաւտն, եւ կացին առ սահմանաւն:

22. Եւ ծագեաց արեւ ի վերայ ջուրցն, եւ ետես Մովաբ ի հանդիպոյն զջուրսն կարմիր իբրեւ զարիւն.

23. եւ ասեն. Արիւնն այն սրոյ է. կռուեցան ընդ միմեանս թագաւորքն, եւ հարին այր զընկեր իւր. եւ արդ` հապա յաւար Մովաբ,

24. եւ մտին ի բանակն Իսրայէլի: Եւ յարեան իսրայէլացիքն` եւ հարին զՄովաբ. եւ փախեան յերեսաց նոցա: եւ մտանելով մտանէին եւ հարկանէին զՄովաբ,

25. եւ զքաղաքսն կործանեցին: եւ յամենայն վիճակ բարի ընկեցին այր իւրաքանչիւր զքար իւր, եւ լցին զնա: եւ զամենայն աղբեւրս ջրոց խցին. եւ զամենայն փայտ զազնիւ հարին, մինչչեւ թողուլ զքարինս որմոցն քակտեալս, եւ պատեցան պարսաւորք` եւ հարին զնա:

26. Եւ ետես արքայն Մովաբայ թէ սաստկացաւ քան զնա պատերազմն, առ ընդ իւր եւթն հարիւր այր` սուսերաձիգս, հատանել երթալ առ արքայն Եդոմայ, եւ ոչ կարաց:

27. Եւ առ զորդին իւր զանդրանիկ արքայն. զոր թագաւորեցոյց փոխանակ իւր, եւ եհան զնա ողջակէզ ի վերայ պարսպին. եւ եղեւ զիղջ մեծ ի վերայ Իսրայէլի, եւ չուեցին ի նմանէ, եւ դարձան յերկիր իւրեանց: