Գիրք` 12. Թագաւորութեանց Դ

Գլուխ 6

1. Եւ ասեն որդիք մարգարէիցն ցԵղիսեէ. Ահաւասիկ տեղիս յորում մեք բնակեմք` նեղ է մեզ.

2. երթիցուք մինչչեւ ցՅորդանան, եւ առցուք անտի այր իւրաքանչիւր գերան մի, եւ արասցուք մեզ անդ բնակութիւն: եւ ասէ. Երթայք:

3. Եւ ասէ մի ոմն. Եկ եւ դու մեզմով երթիցես ընդ ծառայս քո: եւ նա ասէ. Ես եկից:

4. եւ գնաց ընդ նոսա: եւ չոգան ի Յորդանան, եւ հարկանէին փայտ:

5. Եւ ահա մին` մինչդեռ ընկենոյր զհեծանն, անկաւ երկաթն ի ջուրն. եւ վայեաց, եւ ասէ. Ոհ Տէր. եւ զայն յանաւթ առեալ էր:

6. Եւ ասէ այրն Աստուծոյ. Յո՞ր վայր անկաւ. եւ եցոյց նմա զտեղին: եւ ճեղքեաց փայտ, եւ ընկէց անդր. եւ ի վեր եկաց երկաթն:

7. եւ ասէ. Վերացո քեզէն. եւ ձգեաց զձեռն իւր եւ առ զնա:

8. Եւ արքայն ասորւոց տայր պատերազմ ընդ Իսրայէլի. խորհեցաւ ընդ ծառայս իւր եւ ասէ. Ի տեղւոջ մի Յելմոնի բանակեցայց ի դարանի:

9. Եւ առաքեաց Եղիսեէ առ արքայն Իսրայէլի` եւ ասէ. Զգոյշ լեր գուցէ անցանիցես ընդ այն տեղի, զի անդ թաքուցեալ նստին ասորիք:

10. Եւ առաքեաց արքայն Իսրայէլի ի տեղին զոր ասաց նմա Եղիսեէ , եւ դարանայոյզ արար զնա, եւ զգուշացաւ անտի ոչ մի անգամ եւ ոչ երկիցս:

11. Եւ զայրացաւ անձն արքային ասորւոց վասն բանին այնորիկ, եւ կոչեաց զծառայս իւր եւ ասէ ցնոսա. Ո՞չ պատմէք ինձ, եթէ ո՞ մատնէ զիս արքային Իսրայէլի:

12. Եւ ասէ մի ոմն ի ծառայից նորա. Ոչ տէր իմ արքայ. այլ Եղիսեէ մարգարէ յԻսրայէլի պատմէ արքայի Իսրայէլի զամենայն բանս քո` զոր խաւսիցիս ի սենեկի քնոյ քոյ:

13. Եւ ասէ. Երթայք տեսէք` ո՞ւր իցէ նա. եւ առաքեցից ըմբռնեցից զնա: եւ պատմեցին նմա եւ ասեն. Ահաւանիկ ի

Դովթայիմ է:

14. Եւ առաքեաց անդր կառս եւ երիվարս` եւ զաւր ծանր. եւ եկին գիշերի եւ պատեցին զքաղաքն:

15. եւ կանխեաց յառնել ի պաշտաւն Եղիսեէ, եւ ել գնաց: եւ ահա զաւր պատեալ էր զքաղաքաւն, եւ երիվարք եւ կառք: եւ ասէ ցնա պատանեակն. Տէր` զի՞ գործեսցուք:

16. եւ ասէ Եղիսեէ. Մի երկնչիր, զի ընդ մեզ բազում են քան ընդ նոսա:

17. Եւ եկաց յաղաւթս Եղիսեէ` եւ ասէ. Տէր բաց զաչս պատանեկիս` եւ տեսցէ: եւ եբաց Տէր զաչս նորա, եւ ետես եւ ահա լեառնն լի էր ձիովք, եւ հրեղէն կառաւք շուրջ զԵղիսէիւ:

18. եւ իջին առ նա: Եւ եկաց յաղաւթս Եղիսեէ առ Տէր` եւ ասէ. Հար զազգդ զայդ շլացութեամբ: եւ եհար զնոսա շլացութեամբ ըստ բանին Եղիսեի:

19. Եւ ասէ ցնոսա Եղիսեէ. Ոչ այս ճանապարհ է` եւ ոչ այս քաղաք. եկայք զկնի իմ եւ տարայց զձեզ առ այրն զոր խնդրէք: եւ տարաւ զնոսա ի Սամարիա:

20. Եւ եղեւ իբրեւ եմուտ ի Սամարիա, ասէ Եղիսեէ. Բաց Տէր զաչս նոցա` եւ տեսցեն: եւ եբաց Տէր զաչս նոցա եւ տեսին. եւ ահա էին ի մէջ Սամարիայ:

21. Իբրեւ ետես զնոսա արքայն Իսրայէլի, ասէ ցԵղիսեէ. Եթէ հարկանելով հարի՞ց զդոսա հայր:

22. եւ ասէ. Մի հարկաներ, բայց եթէ զայնոսիկ զոր գերեսցես սրով քով. եւ աղեղամբ քով հարկանիցես. դիր հաց եւ ջուր առաջի դոցա, եւ կերիցեն եւ արբցեն, եւ երթիցեն առ տէր իւրեանց:

23. Եւ արկ առաջի նոցա խոտս, տակաւ մեծաւ եւ կերան եւ արբին. եւ արձակեաց զնոսա. եւ գնացին առ տէր իւրեանց: եւ ոչ եւս յաւելին մեկնակազէնքն ասորւոց գալ յերկիրն Իսրայէլի:

24. Եւ եղեւ յետ այնորիկ, ժողովեաց որդի Ադերայ` արքայ ասորւոց զամենայն զբանակն իւր , եւ ել նստաւ շուրջ զՍամարեաւ:

25. եւ եղեւ սով մեծ ի Սամարիա, եւ նստէին զնովաւ, մինչչեւ եղեւ խալամ իշոյ յիսուն սկեղ արծաթոյ, եւ չորրորդ կապճի աղբոյ աղաւնեաց յիսուն եւ հինգ արծաթոյ:

26. Եւ արքայ Իսրայէլի շրջէր ի վերայ պարսպին: եւ կին մի աղաղակեաց առ նա եւ ասէ. Ապրեցո զիս տէր արքայ:

27. եւ ասէ. Մի ապրեցուսցէ զքեզ Տէր. ուստի՞ ապրեցուցից զքեզ` ի կալո՞յ թէ ի հնձանէ:

28. Եւ ասէ ցնա արքայ. Զի՞ է քեզ: եւ ասէ. Կինս այս ասաց ցիս, տուր զորդիդ քո` եւ կերիցուք զդա այսաւր, եւ զորդիս զիմ կերիցուք առ վաղիւ:

29. եւ եփեցաք զորդին իմ եւ կերաք զնա, եւ ասեմ ցսա յաւուրն երկրորդի. Տուր զորդիդ քո եւ կերիցուք զդա. եւ թաքոյց զորդին իւր:

30. Եւ եղեւ իբրեւ լուաւ արքայ զբանս կնոջն, պատառեաց զհանդերձս իւր. եւ ինքն շրջէր ի վերայ պարսպին. եւ ետես ժողովուրդն զքուրձն ի վերայ մարմնոյ նորա ի ներքոյ:

31. եւ ասէ. Աւն եւ աւն արասցէ ինձ Աստուած, եւ աւն եւ աւն յաւելցէ, եթէ կացցէ գլուխն Եղիսէի որդւոյ Սափատայ ի վերայ նորա այսաւր:

32. Եւ Եղիսեէ նստէր ի տան իւրում, եւ ծերքն նստէին ընդ նմա. եւ առաքեաց այր առաջի երեսաց իւրոց: եւ մինչչեւ եկեալ էր հրեշտակին առ նա, ասէ ցծերսն. Եթէ գիտիցէ՞ք զի առաքեաց որդի սպանողին առնուլ զգլուխ իմ. իբրեւ մտանիցէ հրեշտակն` կալջիք զնա ընդ դրաւքն. ոչ ապաքէն ձայն ոտից տեառն նորա զկնի նորա իցէ:

33. Եւ մինչդեռ խաւսէր ընդ նոսա, ահա հրեշտակն էջ առ նոսա` եւ ասէ. Ահա չարութիւն ի Տեառնէ է. զի՞ եւս համբերից Տեառն: