Գիրք` 19. Յուդիթ

Գլուխ 16

   
1. Եւ սկսաւ Յուդիթ աւրհնել զաւրհնութիւնս զայս. եւ ամենայն Իսրայէլ նուագէին ընդ նմա:

2. եւ ասէ Յուդիթ. Երգեցէք Տեառն թըմբկաւք, եւ աւրհնեցէք զնա ծնծղայիւք. եւ ուղղեցէք նմա երգս եւ աւրհնութիւնս: բարձր արարէք զնա եւ կարդացէք զանուն նորա:

3. զի Աստուած խորտակէ զպատերազմունս տէր.

4. եւ զբանակս նորա ի մէջ ժողովրդոց. փրկեաց զիս ի ձեռաց հալածչաց իմոց:

5. Եկն Ասուր ի լերանցն հիւսւսոյ. եկն ի բիւրաւորս զաւրաւք իւրովք, որոց բազմութիւնն ծածկեաց զձորս. եւ բազմութիւն երիվարաց նոցա ծածկեաց զբլուրս:

6. եւ ասաց հրձիգ առնել զսահմանս իմ, եւ զերիտասարդս իմ ընդաթուր հարկանել. եւ զտղայս իմ աւար հարկանել. եւ զկուսանս իմ վարել ի գերութեան:

7. Տէր Աստուած ամենակալ կործանեաց զնոսա ի ձեռն կնոջ:

8. զի ոչ անկաւ հզաւրն նոցա յերիտասարդաց, եւ ոչ որդիք տիտանացւոց սատակեցին զնա, եւ ոչ բարձունք հսկայք յարեան ի վերայ նորա. այլ Յուդիթ դուստր Մերարեայ, գեղեցկութիւն երեսաց յոյժ խաբեաց զնա:

9. զի մերկացաւ զհանդերձն այրութեան իւրոյ` ի բարձրութիւն այնոցիկ որք կռփեալք էին յԻսրայէլի:

10. Եւ աւծ զերեսս իւր յանոյշ իւղոց. եւ յաւրինեաց զգլուխ իւր զարդու իւրով. եւ առ զշղաշատեռն ի խաբէութիւն նորա.

11. եւ ի գեղ ոտից կաւշկաց նորա մոլորեցաւ սիրտ նորա. եւ գեղեցկութիւն նորա գերեաց զանձն նորա. եւ էանց դաշոյնն ընդ փողս նորա:

12. Դողացան պարսիկք ի քաջասրտութենէ նորա. եւ մարք ի քաջութենէ նորա խռովեցան:

13. յայս ժամ աղաղակեցին տառապեալքն իմ, եւ գոչեցին հիւանդքն իմ, եւ յաղթեցան. բարձրացուցին զձայնս իւրեանց եւ լքան:

14. Որդիք աղջկանց խոցոտեցին զնոսա. եւ որպէս զորդիս տնանկաց պանդխտաց կոտորէին. եւ կորեան ի պատերազմէ տեառն իմոյ:

15. Աւրհնեցից զտէր Աստուած իմ յաւրհնութիւն նոր:

16. տէր մեծ ես դու եւ փառաւորեալ. սքանչելի ես զաւրութեամբ անպակաս:

17. Քեզ ծառայեսցեն ամենայն ստացուածքս քո. զի ասացեր եւ եղեն. առաքեցեր զհոգիդ քո` եւ ստացան եւ շինեցան, եւ ոչ ոք է որ ընդդէմ կայ ձայնի քոյ:

18. Քանզի լերինք ի հիմանէ ջրովքն հանդերձ սասանեցան. եւ վէմք առաջի երեսաց քոց իբրեւ զմոմ հալեցան. եւ երկիւղածաց քոց քաւիչ լինիս դու նոցա: եւ ամենայն սակաւիկ զոհ ի հոտ անուշութեան, եւ չնչին ճարպն` քեզ յողջակէզս է:

19. այլ որ երկիւղածն է` նա մեծ է յաւիտեան:

20. Վայ ազգացն այնոցիկ որք յարուցեալ են ի վերայ ազգիս մերոյ. եւ Տէր ամենակալն խնդրեսցէ վրէժ ի նոցանէ յաւուրն դատաստանի:

21. եւ տայ հուր եւ զորդունս ի մարմինս նոցա, եւ լացցեն նոքա ի սգման մինչչեւ յաւիտեան:

22. Եւ իբրեւ չոգան նոքա յԵրուսաղէմ, երկիր պագին Աստուծոյ. եւ յորժամ սրբեցաւ ժողովուրդն, հանին զողջակէզսն իւրեանց, եւ զկամայականսն եւ զպատարագս  իւրեանց:

23. Եւ եհան նուիրեաց Յուդիթ զամենայն զկահն եւ զկարասին Հողոփեռնեայ, եւ ետ զայն ի նուէրս տեառն Աստուծոյ:

24. եւ ուրախ լինէր ժողովուրդն յԵրուսաղէմ դէմ յանդիման սրբոցն զամիսս երիս: եւ Յուդիթ մնայր ընդ նոսա:

25. եւ յետ աւուրցս այսոցիկ` չուեցին գնացին իւրաքանչիւր ի ժառանգութիւնս իւրեանց: Եւ Յուդիթ գնաց ի Բետիղուա, եւ դարմանէր զտուն իւր:

26. եւ եղեւ ի ժամանակէ անտի յայնմանէ փառաւորէր անուն նորա ընդ ամենայն երկիր:

27. եւ բազումք ցանկացան նմա զամենայն աւուրս կենաց նորա, յորմէ հետէ մեռաւ Մանասէ այրն նորա եւ յաւելաւ ի ժողովուրդ իւր:

28. Եւ լինէր Յուդիթ մեծացեալ եւ պատուեալ աւր քան զաւր: եւ ծերացաւ նա անդէն ի տան առնն իւրոյ ամս հարիւր հինգ. եւ ազատեաց նա զնաժիշտն իւր: եւ մեռաւ նա ի Բետիղուա. եւ թաղեցին զնա ի շիրմի առն իւրոյ Մանասէի:

29. եւ սուգ առին ի վերայ նորա ամենայն տունն Իսրայէլի զաւուրս եւթն: Եւ բաժանեաց նա զինչս իւր` մինչչեւ մեռեալ էր ինքն` ամենեցուն որ ազգականք էին Մանասէի առն նորա, եւ ամենեցուն որք մերձաւորք էին իւր, սոյնպէս բաժանեաց:

30. Եւ ոչ ոք էր որ զարհուրեցուցանէր զորդիսն Իսրայէլի յաւուրս Յուդթայ, եւ յետ մեռանելոյ նորա զաւուրս բազումս: