Գիրք` 42. Զաքարիա

Գլուխ 14

   
1. Ահա աւուրք Տեառն եկեսցեն. եւ բաժանեսցի աւարն քո ի քեզ։

2. Եւ ժողովեսցէ զամենայն ազգս ի վերայ Երուսաղէմի ի պատերազմ. եւ առցի քաղաքն, եւ յափշտակեսցին տունք, եւ պղծեսցին կանայք, եւ ելցէ կէս քաղաքին ի գերութիւն. եւ մնացորդք ժողովրդեան իմոյ մի սատակեսցին ի քաղաքէ անտի։

3. Եւ ելցէ Տէր՝ եւ տացէ պատերազմ ընդ ազգսն ընդ այնոսիկ. իբրեւ յաւուր ճակատու իւրոյ յաւուր պատերազմի։

4. Եւ կացցեն ոտք նորա յաւուր յայնմիկ ի վերայ լերինն Ձիթենեաց՝ հանդէպ Երուսաղէմի յարեւելից. եւ պատառեսցի լեառնն Ձիթենեաց, կէսն նորա յարեւելս, եւ կէսն նորա ի ծով, վիհ մեծ յոյժ. եւ խոնարհեսցի կէս լերինն առ հիւսւսի, եւ կէս նորա առ հարաւ։

5. Եւ կցեսցի ձոր լերանց իմոց մնչեւ ցԱսայէլ, եւ խցցի զոր աւրինակ խցաւ յերեսաց շարժմանն՝ յաւուրս Ոզիայ արքայի Յուդայ։ Եւ եկեսցէ հասցէ Տէր Աստուած իմ եւ ամենայն սուրբք ընդ նմա։

6. Եւ եղիցի յաւուր յայնմիկ՝ ոչ եղիցի լոյս. եւ ցուրտ եւ պարզ՝

7. եղիցի աւր մի եւ աւրն այն յայտնի Տեառն, ոչ տիւ իցէ՝ եւ ոչ գիշեր, եւ ընդ երեկս եղիցի լոյս։

8. Յաւուր յայնմիկ բղխեսցէ ջուր կենդանի յԵրուսաղէմ, կէս նորա ի ծովն առաջին, եւ կէս նորա ի ծովն որ յետոյ. զամառն եւ զգարուն նոյնպէս եղիցի։

9. Եւ եղիցի Տէր թագաւոր ի վերայ ամենայն երկրի։ Յաւուր յայնմիկ եղիցի Տէր մի՝ եւ անուն նորա մի.

10 .պատել զամենայն երկիր զանապատն՝ ի Գաբայ մինչեւ ցՌեմոն՝ ընդ կողմն հարաւոյ Երուսաղէմի. եւ Հռամ ի տեղւոջ իւրում կացցէ. ի դրանէն Բենիամինի մինչեւ ի տեղի դրանն առաջնոյ, մինչեւ ի դուռն անկեանցն, մինչեւ ցաշտարակն Անամայելի, մինչեւ ի հնծանս թագաւորին։

11. Եւ բնակեսցեն ի նմա, եւ նզովք ոչ եւս լիցին. եւ բնակեսցէ Երուսաղէմ յուսով։

12. Եւ այս իցեն հարուածք զոր հարցէ Տէր զազգս ամենայն՝ որ զաւրաժողով եղեն ի վերայ Երուսաղէմի։ Հալեսցին մարմինք նոցա մինչդեռ կայցեն ի վերայ ոտից իւրեանց. եւ ծորեսցին աչք նորա ի կապճաց իւրեանց, եւ լեզուք նոցա հալեսցին ի բերանս իւրեանց։

13. Եւ եղիցի յաւուր յայնմիկ ահ մեծ ի Տեառնէ ի վերայ նոցա. եւ բուռն հարկանիցեն իւրաքանչիւր զձեռանէ ընկերի իւրոյ, եւ խառնեսցէ զձեռն իւր ընդ ձեռն ընկերի իւրոյ.

14. Եւ Յուդայ ճակատեսցի յԵրուսաղէմ, եւ ժողովեսցէ զզաւրութիւն ամենայն ազգաց շուրջանակի. ոսկի եւ արծաթ՝ եւ հանդերձ բազում յոյժ։

15. Եւ այս իցեն հարուածք՝ ձիոց եւ ջորւոց, եւ ուղտուց եւ իշուց, եւ ամենայն անասնոյ որ իցեն ի բանակսն յայնոսիկ ըստ նմին հարուածոց։

16. Եւ եղիցին որ միանգամ մնասցեն յամենայն ազգաց եկելոցն ի վերայ Երուսաղէմի, ելանիցեն ամ յամէ երկիր պագանել թագաւորին Տեառն Աստուծոյ ամենակալի, եւ առնել զտաւն տաղաւարահարացն։

17. Եւ եղիցի որ միանգամ ոչ ելանիցեն յամենայն ազգաց երկրի յԵրուսաղէմ՝ երկիր պագանել թագաւորին Տեառն Աստուծոյ ամենակալի, եւ սոքա ի նոսա յաւելցին։

18. Եւ եթէ ազգն եգիպտացւոց ոչ ելանիցէ եւ գայցէ, եւ ի վերայ նոցա եղիցին հարուածքն, զոր հարցէ Տէր զամենայն ազգսն, որ ոչ ելանիցեն առնել զտաւն տաղաւարահարացն.

19. նոյն եղիցի ի մեղս եգիպտացւոցն եւ ի մեղս ամենայն ազգաց՝ որ ոչ ելանիցէ առնել զտաւն տաղաւարահարացն։

20. Յաւուր յայնմիկ որ ի սանձս ձիոյն՝ իցէ սրբութիւն Տեառն։ Եւ եղիցին սանք ի տան Տեառն՝ իբրեւ զտաշտս առաջի սեղանոյն։

21. Եւ եղիցի ամենայն սան որ յԵրուսաղէմ եւ որ ի Յուդայ՝ նուիրեալ Տեառն ամենակալի։ Եւ եկեսցեն ամենեքեան որ մատուցանիցեն պատարագ, առնուցուն ի նոցանէ եւ եփեսցեն նոքաւք, եւ ոչ եւս եղիցի քանանացի ի տան Տեառն ամենակալի յաւուր յայնմիկ։