Գիրք` 15. Թուղթք Պաւղոսի Առաքելոյ առ Տիմոթէոս Ա

Գլուխ 2

   

1. Եւ արդ՝ աղաչեմ նախ քան զամենայն, առնել աղա՛ւթս, խնդրուա՛ծս, պաղատա՛նս, գոհութիւնս վասն ամենայն մարդկան.

2. մանաւանդ վասն թագաւորա՛ց եւ ամենայն իշխանաց: Զի խաղաղութեա՛մբ եւ հանդարտութեամբ վարեսցուք զկեանս մեր, ամենայն աստուածպաշտութեամբ եւ սրբութեամբ: 3 Զի ա՛յն է բարի եւ ընդունելի առաջի փրկչին մերոյ Աստուծոյ.

4. որ զամենայն մարդիկ կամի՛ զի կեցցեն՝ եւ ի գիտութիւն ճշմարտութեան եկեսցեն:

5. Զի մի է Աստուած, եւ մի միջնո՛րդ Աստուծոյ եւ մարդկան՝ մա՛րդ Յիսուս Քրիստոս.

6. որ ետ զանձն փրկա՛նս ընդ ամենեցուն, վկայութիւն ժամանակաց իւրոց,

7. յոր եդայ ես քարո՛զ եւ առաքեալ: Ճշմարի՛տ ասեմ ի Քրիստոս՝ եւ ո՛չ ստեմ, եղէ վարդապե՛տ հեթանոսաց հաւատո՛վք եւ ճշմարտութեամբ:

8. Կամիմ զի արք կայցեն յաղա՛ւթս յամենայն տեղիս. բառնայցե՛ն զսուրբ ձեռս ի վեր առանց բարկութեա՛ն եւ երկմտութեան:

9. Նոյնպէս եւ կանայք ի զա՛րդ խոնարհութեա՛ն, ակնածութեա՛մբ եւ զգաստութեամբ զարդարել զանձինս. մի՛ ի հեւսս ոսկեմանս ընդելուզեա՛լս մարգարտով, կամ ի հանդե՛րձս պաճուճեալս.

10. այլ որպէս վայել է կանանց՝ զաստուածպաշտութիւն յանձն առելոց գործո՛վք բարութեան:

11. Կին մարդ՝ ցածութեա՛մբ ուսցի՛, ամենայն հնազանդութեամբ:

12. Այլ ուսուցանել կնոջ մարդոյ ո՛չ հրամայեմ, եւ ո՛չ ճոխաբան լինել քան զայր մարդ. այլ ի լռութեան կալ:

13. Զի Ադամ նա՛խ ստեղծաւ՝ եւ ապա՛ Եւա:

14. Եւ Ադամ ո՛չ պատրեցաւ՝ այլ կի՛նն պատրեցաւ եւ յանցեաւ.

15. բայց կեցցէ՛ վասն որդէծնութեանն, եթէ կայցեն ի հաւատս եւ ի սէր, եւ ի սրբութիւն պարկեշտութեան: