Գիրք` 15. Թուղթք Պաւղոսի Առաքելոյ առ Տիմոթէոս Ա

Գլուխ 1

   

1. Պաւղոս Առաքեալ Յիսուսի Քրիստոսի, ըստ հրամանի փրկչին մերոյ Աստուծոյ,եւ Յիսուսի Քրիստոսի յուսո՛յն մերոյ.

2. Տիմոթեայ որդւոյ սիրելւոյ հաւատովք: Շնորհք, ողորմութիւն, խաղաղութի՛ւն յԱստուծոյ հաւրէ՝ եւ ի Տեառնէ մերմէ Յիսուսէ Քրիստոսէ:

3. Որպէս աղաչեցի զքեզ կա՛լ յԵփեսոս, մինչ երթային ի Մակեդովնիա. զի պատուէր տացես ոմանց չլինե՛լ աւտարուսմունս,

4. եւ չհայե՛լ յառասպելս եւ ի տոհմաթիւս անչափս. որ մանաւանդ խնդի՛րս յուզեն, եւ ո՛չ զտնտեսութի՛ւն Աստուծոյ հաւատովք:

5. Քանզի գլուխ պատուիրանին՝ սէ՛ր է, ի սուրբ սրտէ, եւ ի մտաց բարեաց եւ յանկեղծաւո՛ր հաւատոց:

6. Յորոց ոմանք վրիպեցան խոտորեալք յունայնութիւն բանից:

7. Կամին լինել վարդապե՛տք աւրինաց. ինքեանք ո՛չ իմանան զինչ խաւսին, եւ ո՛չ վասն որոց պնդեալն են:

8. Գիտեմք՝ եթէ բարւո՛ք են աւրէնք, եթէ ոք զնոսա աւրինա՛ւք կրեսցէ:

9. Բայց զա՛յս գիտասցէ՝ զի ի վերայ արդարոց աւրէնք ո՛չ կան, այլ ի վերայ անաւրինա՛ց եւ անհնազանդից, ամպարշտա՛ց եւ մեղաւորաց, անսրբո՛ց եւ պղծոց, զհայր եւ զմայր անարգողա՛ց, մարդասպանա՛ց,

10. պոռնկա՛ց, արուագիտա՛ց, մարդելուզա՛ց, ստո՛ց, ստերդմա՛նց. եւ եթէ այլ ինչ իցէ հակառակ ողջամիտ վարդապետութեանս.

11. որ ըստ աւետարանի փառաց երանելւո՛յն Աստուծոյ է, որում եղէ ես հաւատարիմ:

12. Շնո՛րհ ունիմ այնմիկ՝ որ զաւրացոյցն զիս ի Քրիստոս Յիսուս ի Տէր մեր. զի հաւատարի՛մ համարեցաւ կարգե՛լ ի սպասաւորութիւն.

13. որ յառաջագոյն հայհոյի՛չն էի՝ եւ հալածիչ եւ թշնամանիչ. այլ գտի ողորմութիւն, զի զայն յանգիտութեա՛ն եւ յանհաւանութեան գործէի:

14. Եւ առաւե՛լ եղեն շնորհք Տեառն մերոյ հաւատո՛վքն եւ սիրով՝ որ ի Քրիստոս Յիսուս:

15. Հաւատարի՛մ է բանս, եւ ամենայն ընդունելութեան արժանի զի Յիսուս Քրիստոս եկն յաշխարհ փրկել զմեղաւորս, որոց գլուխն ե՛ս եմ:

16. Այլ վասն այնորիկ գտի ողորմութիւն, զի նախ յի՛ս եցոյց Յիսուս Քրիստոս զամենայն երկայնմտութիւն, յաւրինակ այնոցիկ որ հաւատալոցն իցեն ի նա՝ ի կեանսն յաւիտենից:

17. Այլ թագաւորին յաւիտենից՝ անեղծի եւ աներեւութի, միոյն Աստուծոյ՝ փառք, եւ պատիւ յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն:

18. Զա՛յս պատուիրան աւանդե՛մ քեզ որդեա՛կ իմ Տիմոթէոս, ըստ կանխելոց ի քեզ մարգարէութեանցն. զի դու զինուորիցիս նոքաւք զգեղեցիկ զինուորութիւնն.

19. ունիցիս հաւա՛տս՝ սրբովք մտաւք. զոր ոմանց մերժեալ յանձա՛նց իւրեանց՝ նաւակոծեցան ի հաւատսն. որոց սակի են Հիմենո՛ս՝ եւ Աղէքսանդրոս. զորս մատնեցի սատանայի, զի խրատեսցին չհայհոյե՛լ: