1. Որ միանգամ ընդ լծով ծառայութեան իցեն, զիւրաքանչիւր տեարս պատուի արժանի՛ համարեսցին. զի մի՛ անունն Աստուծոյ եւ վարդապետութիւնն հայհոյեսցի:
2. Իսկ որ հաւատացեալ տեարս ունիցին, մի՛ արհամարհեսցեն, զի եղբարք են. այլ առաւե՛լ ծառայեսցեն, զի հաւատացեալքն են եւ սիրո՛ւնք. որք զբարերարութիւնն յանձին ունիցին: Զա՛յս ուսուցանիջիր՝ եւ մխիթարեսջի՛ր:
3. Իսկ եթէ ոք ա՛յլազգ ինչ ուսուցանիցէ, եւ ո՛չ անսայցէ ողջմտութեան բանից Տեառն մերոյ Յիսուսի Քրիստոսի, եւ ըստ աստուածպաշտութեան վարդապետութեանն.
4. այնպիսին հպարտացեա՛լ է, եւ ոչինչ ո՛չ գիտէ, այլ տապի՛ ի խնդիրս եւ ի բանս հակառակութեան. ուստի լինի նախա՛նձ, հեռ, հայհոյութիւնք, կարծի՛ք չարեաց,
5. խարդախութիւնք ապականելոց մտաց մարդկան, եւ աւտարացելոց ի ճշմարտութենէ անտի, որք շահավաճա՛ռ համարին զաստուածպաշտութիւնն. բայց դու՝ մերժեսջի՛ր յայնպիսեաց անտի:
6. Այլ շահավաճա՛ռ մեծ աստուածպաշտութիւնն է՝ բաւականութեա՛մբ հանդերձ:
7. Զի ո՛չ բերաք ինչ յաշխարհս, եւ ո՛չ տանել ինչ կարասցուք:
8. Այլ ունիմք կերակուր եւ հանդերձս, եւ այնո՛ւ շատասցուք:
9. Իսկ որք կամինն մեծանալ՝ անկանին ի փորձութիւն, եւ յորոգա՛յթ, եւ ի բազում ցանկութիւնս անմիտս եւ վնասակարս. որք ընկղմեն զմարդիկ ի սատակո՛ւմն եւ ի կորուստ:
10. Զի արմատ ամենայն չարեաց՝ արծաթսիրութիւն որում ոմանց ցանկացեալ վրիպեցա՛ն ի հաւատոցն, եւ զանձինս արկի՛ն ընդ բազում ցաւովք:
11. Այլ դու՝ ո՛վ մարդ Աստուծոյ՝ փախի՛ր յայնցանէ, եւ ե՛րթ զհետ արդարութեան, զաստուածպաշտութեան, զհաւատո՛ց, զսիրո՛յ, զհամբերութեան, զհեզութեան:
12. Եւ մարտի՛ր զբարւոք մարտն հաւատոց, եւ բո՛ւռն հար զկեանցն յաւիտենականաց յոր կոչեցարն, եւ դաւանեցեր զբարւո՛ք դաւանութիւն առաջի բազում վկայից:
13. Պատուիրեմ քեզ առաջի Աստուծոյ՝ որ կենդանի առնէ զամենայն, եւ Յիսուսի Քրիստոսի, որ վկայեաց առաջի Պոնտացւոյ Պիղատոսի զբարւո՛ք դաւանութիւնն.
14. պահե՛լ քեզ զպատուիրանն, անբիծ՝ անարատ, մինչեւ ի յայտնութիւն Տեառն մերոյ Յիսուսի Քրիստոսի.
15. զոր յի՛ւր ժամանակս ցուցցէ երանելին, եւ միա՛յն հզաւր, թագաւո՛ր թագաւորաց, եւ Տէ՛ր տէրանց.
16. որ միա՛յն ունի զանմահութիւն՝ բնակեալ ի լոյս անմատոյց. զոր ո՛չոք ետես ի մարդկանէ, եւ ո՛չ տեսանել կարաւղ որում պատի՛ւ եւ զաւրութիւն յաւիտեանս. ամէն:
17. Մեծատանց որ են յայսմ աշխարհի, պատուէ՛ր տաջի՛ր՝ մի՛ հպարտանալ եւ մի՛ յուսալ ի մեծութիւն սնոտի, այլ յԱստուած՝ որ տայ մեզ զամենայն առատապէս ի վայելել,
18. զբարի՛ս գործել, մեծանա՛լ գործովք բարութեան, առա՛տս, սիրո՛ւնս, հաղո՛րդս լինել.
19. գանձել անձանց հիմն բարի՛ ի հանդերձեալսն. զի բո՛ւռն հարկանիցեն զճշմարիտ կենացն:
20. Ո՞վ Տիմոթեէ՝ պահեա՛ զաւանդն՝ խոտորեալ ի պղծոց եւ ի նորաձա՛յն բանից, եւ ի հակառակութենէ, եւ ի մոլարանո՛ւն գիտութենէ.
21. զոր ոմանց յանձն առեալ՝ վրիպեցան ի հաւատոց անտի: Շնորհք ընդ քեզ: Առ Տիմոթէոս առաջին թուղթ՝ գրեցաւ ի Լաւոդիկեայ, որ է մայր քաղաքաց Պաղատտիանացւոց:
Հաղորդում կայքում սխալի վերաբերյալ
Տվյալ հատվածում առկա է սխալ: