1. Եւ յիշեա դու զայն որ հաստատեացն զքեզ յաւուրս մանկութեան քոյ. մինչչեւ հասեալ իցեն աւուրք չարութեան, եւ հասցեն ամք յորս ասասցեն ոչ են կամք իմ ի դոսա:
2. Մինչչեւ խաւարեալ իցեն արեգակն` եւ լոյս` եւ լուսին` եւ աստեղք, եւ դարձցին ամպք զկնի անձրեւաց:
3. Յաւուր յորում շարժեսցին պահապանք տանն, եւ թիւրեսցին արք զաւրութեան. եւ դատարկացան աղաւրիք զի նուազեցան. եւ խաւարեսցին որք տեսանեն ընդ ծակս:
4. Եւ փակեսցեն զդրունս ի հրապարակս ի տկարութենէ ձայնի աղաւրւոյն, եւ յարիցեն ի ձայն հաւուն, եւ նկուն լիցին դստերք երգոց:
5. Եւ ի բարձունս հայեսցին, եւ ապշութիւն ի ճանապարհին: եւ ծաղկեսցի նշին, եւ թանձրասցի մարախն, եւ տարածեսցի կապարն. զի գնաց մարդ ի տուն իւր յաւիտենից, եւ շուրջ եղեն կոծաւղք ի հրապարակս:
6. Մինչչեւ կործանեալ իցէ լար արծաթոյն, եւ խորտակեալ մանեակ ոսկւոյն. եւ մանրեալ սափորն յաղբեւրն, եւ ընկրկեալ անիւն ի գուբն:
7. Եւ դարձցի հողն յերկիր որպէս եւ էրն, եւ հոգին դարձցի առ Աստուած որ ետ զնա:
8. Ունայնութիւն ունայնութեանց ասաց ժողովաւղն, ամենայն ինչ ընդունայն է: Եւ աւելի իմն է`
9. զի եղեւ ժողովաւղն իմաստուն. զի ուսուցանէր ժողովրդեանն զգիտութիւն. եւ ունկն քննէ զզարդ առակաց:
10. Յոյժ խնդրեաց ժողովաւղն գտանել զբանս կամաց, եւ գրել զգիրս ուղղութեան բանից ճշմարտութեան:
11. Բանք իմաստնոց իբրեւ զխթան եզանց. եւ իբրեւ բեւեռք հարեալք ի մուրհակաց տուան ի հովուէ միոջէ.
12. եւ աւելորդ ի նոցանէ: Որդեակ իմ զգոյշ լեր ի ստանալոյ գիրս բազումս, զի ոչ գոյ վախճան. եւ վարժ բազում աշխատութիւն է մարմնոյ:
13. Եւ վախճան բանիս` զամենայն ինչ լուր. յԱստուծոյ երկիր` եւ զպատուիրանս նորա պահեա. զի այս է մարդն ամենեւին:
14. Զի զամենայն արարածս ածցէ Աստուած ի դատաստան, յամենայնի անտես արարելոցն` եթէ բարի եւ եթէ չար: Եկկլէսիաստէս. Տունք. չէ:
Հաղորդում կայքում սխալի վերաբերյալ
Տվյալ հատվածում առկա է սխալ: