Գիրք` 16. Թուղթք Պաւղոսի Առաքելոյ առ Տիմոթէոս Բ

Գլուխ 1

   

1. Պաւղոս առաքեալ Յիսուսի Քրիստոսի կամաւքն Աստուծոյ, ըստ աւետեա՛ց կենացն որ ի Քրիստոս Յիսուս.

2. Տիմոթեա՛յ որդւոյ սիրելւոյ, շնորհք, ողորմութիւն, եւ խաղաղութիւն յԱստուծոյ հաւրէ՝ եւ ի Քրիստոսէ Յիսուսէ Տեառնէ մերմէ:

3. Շնո՛րհ ունիմ Աստուծոյ զոր պաշտեմն ի նախնեաց մտա՛ւք սրբովք, իբրեւ զի անպակա՛ս ունիմ զքէն յիշատակ յաղա՛ւթս իմ: Զցայգ եւ զցերեկ

4. ցանկացեա՛լ եմ տեսանել զքեզ, յիշատակեալ զարտասուսն քո, զի լցա՛յց ուրախութեամբ.

5. զմտաւ ածեալ զանխի՛ղճ հաւատսն որ են ի քեզ. որ յառաջագոյն բնակեցաւ ի հանո՛յ քում Լաւոդեայ, եւ ի մա՛ւր քում Եւնիկեայ. հաստատեա՛լ եմ թէ եւ ի քե՛զ է:

6. Վասն որոյ յիշեցուցանեմ քեզ արծարծե՛լ զշնորհսն Աստուծոյ՝ որ են ի քեզ ի ձեռնադրութենէ իմմէ:

7. Զի ո՛չ ետ մեզ Աստուած հոգի վհատութեան, այլ զաւրութեա՛ն, եւ սիրոյ, եւ զգաստութեան:

8. Մի՛ այսուհետեւ ամաւթ համարիցիս զվկայութիւնն Տեառն մերոյ, եւ մի՛ զիս զկապեալ նորա. այլ կցո՛րդ լեր չարչարանաց աւետարանին՝ ըստ զաւրութեանն Աստուծոյ,

9. որ փրկեացն զմեզ, եւ կոչեաց ի կոչումն սուրբ. ո՛չ ըստ գործոց մերոց, այլ ըստ իւրում յառաջադրութեանն, եւ շնորհացն որ տուաւ մեզ ի Քրիստոս Յիսուս՝ յառաջ քան զժամանակսն յաւիտենից:

10. Բայց յայտնեցա՛ւ այժմիկ՝ յերեւել փրկչին մերոյ Յիսուսի Քրիստոսի. որ խափանեաց զմահ՝ եւ լուսաւո՛ր արար զկեանս եւ զանեղծութիւն ի ձեռն աւետարանին.

11. որոյ եդայ ես քարո՛զ եւ առաքեալ՝ եւ վարդապետ հեթանոսաց:

12. Վասն որոյ եւ զայս չարչարանս կրեմ, այլ ոչինչ ամաւթ համարիմ. քանզի գիտե՛մ յո՛ հաւատացեալն եմ. եւ հաստատեալ եմ, թէ կարաւղ է զաւանդն իմ պահե՛լ յաւուրն յայն:

13. Ունիցի՛ս աւրինակ ողջամտութեան բանիցն զորս յինէն լուար, հաւատո՛վք եւ սիրով որ ի Քրիստոս Յիսուս:

14. Զբարւոք աւանդն պահեսջի՛ր ի ձեռն հոգւոյն սրբոյ ի մեզ բնակելոյ:

15. Զա՛յս գիտասջիր՝ զի մեկնեցան ի մէնջ ամենեքին՝ որ էին յԱսիա, որոց սակի՛ են Փիգելոս եւ Հերմոգենէս:

16. Տացէ Աստուած ողորմութիւն տանն Ոնեսիփորայ. զի բազո՛ւմ անգամ հանգոյց զիս, եւ զկապանս իմ ո՛չ ամաւթ համարեցաւ.

17. այլ իբրեւ եկն ի Հռովմ, պնդագո՛յնս խնդրեաց զիս՝ եւ եգիտ:

18. Տացէ նմա Տէր ողորմութի՛ւն գտանել ի Տեառնէ յաւո՛ւրն յայնմիկ. եւ որչափ ինչ միանգամ յԵփեսոս սպա՛ս կալաւ ինձ, զայն դո՛ւ ինքնին քաջ գիտես: