Գլուխ 10

1. Ճանճք մեռեալք զազրացուցանեն զեւղս անուշունս: Պատուական է սակաւիկ ինչ յիմաստութենէ, քան զմեծ փառս անմտութեամբ:

2. Սիրտ իմաստնոյ յաջակողմ իւր, եւ սիրտ անմտի ի ձախակողմ իւր:

3. Քանզի եւ ի ճանապարհի յորժամ գնայցէ անմիտն, սիրտ նորա կասեսցի. եւ զոր ինչ խորհի` ամենայն անմտութիւն է:

4. Եթէ հոգի իշխանին ելցէ ի վերայ քո` մի թողուր զտեղի քո. զի ողոքումն դարձուցանէ զմեղս մեծամեծս:

5. Է չարութիւն զոր տեսի ի ներքոյ արեգական որ իբրեւ յակամայ կամս ել յերեսաց իշխանին:

6. Տուաւ անմիտն ի բարձրութիւնս մեծամեծս. եւ մեծատունք ի խոնարհութեան նստցին:

7. Տեսի ես զծառայս հեծեալս ի ձիս, եւ իշխանս զի գնային իբրեւ զծառայս յերկրի:

8. Որ փորէ խորխորատ` ի նոյն անկցի, եւ որ քակէ զցանգ` հարցէ զնա աւձ:

9. Եւ որ բառնայ քարինս` նոքիմք չարչարեսցի, եւ որ պատառէ փայտ` նովին ճգնեսցի:

10. Եթէ անկցի եւս երկաթն` եւ նա տրտմեցոյց զերեսս իւր. եւ զաւրութիւնք զաւրացուցանեն, եւ է առաւելութիւն քաջ իմաստութեան:

11. Եթէ հարցէ աւձ ի թովել, ոչ ինչ է առաւելութիւն թովչին:

12. Բանք բերանոյ իմաստնոյ շնորհք. եւ շրթունք անմտի ընկղմեն զնա:

13. Սկիզբն բանից բերանոյ նորա անմտութիւն. եւ վախճան նորա ծուփ չարութեան:

14. եւ որ անմիտն է յաճախէ զբանս:  Ոչ գիտէ մարդ զինչ եղեալ է` եւ զինչ լինելոց է, զի զկնի նորա ո՞վ պատմեսցէ նմա:

15. Ջան անմտին չարչարեսցէ զնա. որ ոչ գիտաց երթալ ի քաղաք:

16. Վայ քեզ քաղաք որոյ թագաւոր քո մանուկ է, եւ իշխանք քո ընդ առաւաւտս ուտեն:

17. Երանի քեզ երկիր, որոյ թագաւոր քո որդի ազատի է, եւ իշխանք քո ի ժամու ուտեն զաւրութեամբ` եւ ոչ ամաչեսցեն:

18. Ի վատութեան խոնարհեսցին հեծանաձգութիւնք. եւ ի դատարկութեան ձեռաց կաթեսցէ տուն:

19. Ի ծաղր առնեն զհաց, եւ գինի եւ եւղ ուրախ առնեն զկենդանիս. եւ արծաթոյ լուիցէ ամենայն ինչ:

20. Սակայն եւ ի մտի քում մի անիծաներ թագաւորի, եւ ի շտեմարանս սենեկաց քոց մի անիծաներ մեծի. զի թռչունք երկնից հասուցանեն զբարբառ քո, եւ որոց թեւք են պատմեն զբան քո: