Գլուխ 4

   
1․ Եւ Յիսուս լի՛ հոգւով սրբով դարձա՛ւ ի Յորդանանէ. եւ վարէ՛ր հոգւովն յանապատ,

2․ աւուրս քառասուն փորձեա՛լ ի սատանայէ: Ե՛ւ ոչ եկեր, եւ ո՛չ արբ յաւուրսն յայնոսիկ. եւ ի կատարելն նոցա՝ քաղցեա՛ւ:

3․ Եւ ասէ ցնա սատանայ. Եթէ որդի՛ ես Աստուծոյ, ասա՛ քարիդ այդմիկ՝ զի հա՛ց լիցի:

4․ Պատասխանի ետ նմա Յիսուս՝ եւ ասէ. Գրեալ է՝ եթէ ո՛չ հացիւ միայն կեցցէ մարդ, այլ ամենայն բանիւ Աստուծոյ:

5․ Եւ հանեալ զնա ի լեառն մի բարձր՝ եցո՛յց նմա զամենայն թագաւորութիւնս աշխարհի ի վայրկեա՛ն ժամանակի:

6․ Եւ ասէ ցնա սատանայ. Քե՛զ տաց զայս ամենայն իշխանութիւն եւ զփառս սոցա, զի ինձ տուեալ եւ ում կամիմ՝ տա՛մ զսա:

7․ Արդ դու՝ եթէ անկեալ երկիր պագանիցես առաջի իմ, քե՛զ եղիցի ամենայն:

8․ Պատասխանի ետ նմա Յիսուս՝ եւ ասէ. Գրեա՛լ է, երկի՛ր պագցես Տեառն Աստուծոյ քում, եւ զնա՛ միայն պաշտեսցես:

9․ Եւ ած զնա յԵրուսաղէմ, եւ կացո՛յց ի վերայ աշտարակի տաճարին, եւ ասէ ցնա. Եթէ որդի՛ ես Աստուծոյ, ա՛րկ զքեզ աստի ի վայր:

10․ Զի գրեալ է՝ եթէ հրեշտակաց իւրոց պատուիրեա՛լ է վասն քո, պահել զքեզ:

11․ Զի ի վերայ ձեռաց բարձցեն զքեզ, մի՛ երբէք հարցես զքարի զոտն քո:

12․ Պատասխանի ետ նմա Յիսուս՝ եւ ասէ. Ասացեալ է, թէ ո՛չ փորձեսցես զՏէր Աստուած քո:

13․ Եւ կատարեալ զամենայն փորձութիւնս սատանայի, ի բա՛ց եկաց ի նմանէ առ ժամանակ մի:

14․ Եւ դարձա՛ւ Յիսուս զաւրութեամբ հոգւոյն ի Գալիլեա. եւ ել համբա՛ւ զնմանէ ընդ ամենայն կողմանս գաւառին:

15․ Եւ նա՝ ուսուցանէր ի ժղովուրդս նոցա փառաւորեալ յամենեցունց:

16․ Եւ ե՛կն ի Նազարեթ՝ ուր սնեալն էր. եւ եմո՛ւտ ըստ սովորութեան իւրում յաւուր շաբաթու ի ժողովուրդն:

17․ Եւ ետո՛ւն նմա գիրս զԵսայայ մարգարէի, եւ յարեաւ ընթեռնո՛ւլ: Եւ իբրեւ եբաց զգիրսն՝ եգիտ զայն տեղի յորում գրեալն էր:

18․ Հոգի՛ Տեառն ի վերայ իմ, վասն որոյ եւ ա՛ւծ իսկ զիս. աւետարանե՛լ աղքատաց առաքեաց զիս. բժշկե՛լ զբեկեալս սրտիւ.

19․ քարոզե՛լ գերեաց զթողութիւն եւ կուրաց տեսանե՛լ. արձակե՛լ զվիրաւորս ի թողութիւն. քարոզել զտարեկան Տեառն ընդունելի:

20․ Եւ խփեալ զգիրսն՝ ետ ցպաշտաւնեայն՝ եւ նստա՛ւ: Եւ ամենեցուն որ ի ժողովրդեա՛նն էին աչք՝ ի նա՛ հայէին:

21․ Եւ սկսաւ ասե՛լ ցնոսա. Ա՛յսաւր լցան գի՛րքս այս յականջս ձեր:

22․ Եւ ամենեքին վկայէի՛ն նմա, եւ զարմանային ընդ բա՛նս շնորհացն որ ելանէին ի բերանոյ նորա: Եւ ասէին. Ո՞չ սա է որդին Յովսեփայ:

23․ Եւ ասէ ցնոսա. Ապաքէն ասիցէք առ իս զառա՛կս զայս: Բժիշկ՝ բժշկեա՛ զանձն քո. որչափ լուաք՝ զոր արարե՛ր ի Կափառնաում, արա՛ եւ աստ ի քում գաւառի:

24․ Եւ ասէ. Ամէն ասե՛մ ձեզ, թէ չէ՛ մարգարէ ընդունելի ի քաղաքի՛ իւրում:

25․ Արդարեւ՝ ասե՛մ Զի բազում այրիք էին յաւուրս Եղիայի ի մէջ Իսրայէլի, յորժամ փակեցանն երկինք զերիս ամս եւ զվե՛ց ամիս. եւ եղեւ սո՛վ մեծ ընդ ամենայն երկիր:

26․ Եւ ո՛չ առ մի ի նոցանէ առաքեցաւ Եղիա, բայց միայն ի Սարեփթա՛ Սիդովնացւոց՝ առ կին մի այրի:

27․ Եւ բազում բորոտք էին յԻսրայէլի առ Եղիսեի՛ւ մարգարէիւ. եւ ո՛չոք ի նոցանէ սրբեցաւ, բայց միայն Նէեմա՛ն ասորի:

28․ Եւ լցա՛ն ամենեքին բարկութեամբ ի ժողովրդեանն՝ իբրեւ լսէի՛ն զայս:

29․ Եւ յարուցեալ հանին զնա արտաքոյ քաղաքին, եւ ածին զնա մինչեւ յարտեւանն լերինն՝ յորոյ վերայ քաղաքն նոցա շնինեա՛լ էր, գահավե՛ժ առնել զնա:

30․ Եւ նա՝ անցեալ ընդ մէջն նոցա գնա՛յր:

31․ Եւ էջ ի Կափառնաում ի քաղաքն Գալիլեացւոց, եւ ուսուցանէ՛ր զնոսա ի շաբաթսն:

32․ Եւ զարմանային ընդ վարդապետութիւնն նորա, զի իշխանութեամբ էր բանն նորա:

33․ Եւ է՛ր ի ժողովրդեանն ա՛յր մի, զոր ունէր՝ ա՛յս դիւի պղծոյ, եւ աղաղակեաց ի ձայն մե՛ծ՝

34․ եւ ասէ. Թուլացո՛՝ զի՞ կայ՝ մե՛ր եւ քո Յիսուս Նազովրեցի, եկիր կորուսանե՞լ զմեզ. գիտե՛մք զքեզ ո՛վ ես՝ սուրբդ Աստուծոյ:

35․ Սաստեա՛ց ի նա Յիսուս՝ եւ ասէ. Պապանձեա՛ց՝ եւ ե՛լ ի դմանէ: Զգետնեա՛ց զնա դեւն ի միջի անդ, եւ ել ի նմանէ, եւ ո՛չ ինչ վնասեաց նմա:

36․ Եւ եղեն զարմանալի՛ք ի վերայ ամենեցուն. Խաւսէին ընդ միմեանս եւ ասէին. Զի՞նչ է բանս այս, զի իշխանութեամբ եւ զաւրութեամբ սաստէ՛ այսոց պղծոց՝ եւ ելանեն:

37․ Եւ երթայր հռչա՛կ զնմանէ յամենայն տեղիս շուրջ զգաւառաւն:

38․ Եւ յարուցեալ ի ժողովրդենէ անտի, եմուտ ի տո՛ւն Սիմովնի:

39․ Զոքանչ Սիմովնի տագնապէ՛ր ջերմամբ մեծաւ: Եւ աղաչեցի՛ն զնա վասն նորա:

40․ Եկա՛ց առ նմա, սաստեաց ջերմանն, եւ եթող զնա: Եւ վաղվաղակի յարեաւ՝ եւ պաշտէ՛ր զնոսա:

41․ Եւ ընդ արեւուն մտանել՝ ամենեքին որոց էին հիւանդք ի պէսպէ՛ս ցաւս, բերէին զնոսա առ նա: Եւ նա՝ իւրաքանչի՛ւր ումեք ի նոցանէ դնէր ձեռս, եւ բժշկէ՛ր զնոսա:

42․ Ելանէի՛ն եւ դեւք ի բազմաց՝ աղաղակէին եւ ասէին. Եթէ դո՛ւ ես որդի աստուծոյ: Եւ նա՝

սաստէ՛ր եւ ո՛չ տայր նոցա թոյլ խաւսել, զի գիտէին զնա թէ Քրիստո՛սն է:

43․ Եւ իբրեւ տի՛ւ եղեւ՝ ե՛լ գնաց յանապատ տեղի. եւ ժողովուրդքն խնդրէին զնա. եկին մինչեւ առ նա՝ եւ արգելուի՛ն զնա, զի մի՛ գնասցէ ի նոցանէ:

44․ Եւ նա՝ ասէ ցնոսա. Եւ այլոց քաղաքաց պարտ է ինձ աւետարանել զարքայութիւնն Աստուծոյ, զի յա՛յն իսկ առաքեցայ:

45․ Եւ քարոզէ՛ր ի ժողովուրդսն Գալիլեացւոց: