Գիրք` 14. Մնացորդաց Բ

Գլուխ 26

   

1. Եւ թագաւորեցուցին ամենայն ժողովք երկրին զՈզիա որդի նորա փոխանակ նորա եւ նա էր ամաց իբրեւ վեշտասան եւ թագաւորեցուցին զնա, փոխանակ հաւր իւրոյ Ամեսիայ:

2. սա ինքն եկն եւ շինեաց զԱյիղաթ: Սա ինքն եկն եւ դարձոյց զնա անդրէն առ Յուդայ յետ մահուան արքային,

3. եւ ինքն էր ամաց վեշտասանից զի թագաւորեցուցին զնա եւ ամս յիսուն եւ երկու թագաւորեաց նա յԵրուսաղէմ եւ անուն մաւր նորա Յեքեղիայ յԵրուսաղէմէ:

4. եւ արար Ոզիայ ուղղութիւն առաջի Տեառն ըստ ամենայնի որպէս եւ արար Ամեսիա հայր նորա:

5. եւ խնդրէր նա զՏէր յերկիւղ Տեառն յաւուրս Զաքարիայ որ ընդ նմայն շրջէր տեսլեամբ Աստուծոյ, եւ յաւուրս ամաց կենաց իւրոց որ խնդրէր զնա Տէր յաջողեալ էր նմա տեառն Աստուծոյ:

6. Եկն ել Ոզիայ տալ պատերազմ ընդ այլազգիսն. եւ քակեաց նա զպարիսպն Գեթայ եւ զպարիսպն Յաբնեայ եւ զպարիսպն Ազովտայ եւ շինեաց նա քաղաքս յԱզովտոս եւ ի մէջ այլազգեացն,

7. եւ զաւրացոյց զնա Տէր ի վերայ այլազգեացն եւ ի վերայ Արադացւոցն որ բնակեալն էին ի վիմին եւ ի վերայ Մինեցւոցն:

8. Եկին բերին պատարագս Մինեցիքն Ոզիայ, եւ էր անուն նորա մինչչեւ յանցս ճանապարհացն Եգիպտացւոց, զի զաւրացաւ մինչչեւ ի վեր:

9. Եւ շինեաց Ոզիայ զաշտարակն յԵրուսաղէմ եւ զդուռն անկեան եւ ի վերայ դրան անկեանն եւ ի վերայ անկեանցն ձորոյն, եւ զաւրացոյց զնոսա:

10. Եւ շինեաց նա գուբս գուբս բազումս, զի գրաստ բազում էր նորա ի Սեփեղայ եւ ի Միսովր, արդիւնարարք եւ այգէգործք ի լերինս ի Կարմեղոս, զի այր արդիւնարարասէր նա:

11. Եւ եղեն զաւրք Ոզիա պատերազմողք, եւ թիւ հանդիսի նոցա ի ձեռն Յայեդայ, որ աշխարհամար դպիր էր, եւ ի ձեռն Ամասիայ դատաւորի եւ ի ձեռն Անանիայ երկրորդին արքայի:

12. Եւ ամենայն զաւրագլխաց տոհմացն զաւրացն, որ ելանէին ի գործ պատերազմի, երկու հազարք եւ վեց հարիւրք.

13. եւ ընդ նոսա զաւրք պատերազմողք երեք հարիւր հազար, եւ եւթն հազար եւ հինգ հարիւր այր, որ ի գործ պատերազմի էր, ի թիկունս թագաւորին ի վերայ թշնամեաց:

14. Եւ պատրաստէր Ոզիա արքայ ամենայն զաւրացն վահանս եւ նիզակս եւ պատեանս եւ աղեղնակապարճս եւ պարսատիկս եւ քարինս:

15. Եւ արար Ոզիա յԵրուսաղէմ մեքենայս խորհրդովքիմաստութեան, զի լիցին ի վերայ աշտարակացն եւ ի վերայ անկեանցն բաղիստս եւ վէմս մեծամեծս: Եւ լու եղեւ պատրաստութիւնն այն մինչչեւ ի հեռաստան:

16. Եւ բարձրացաւ սիրտ նորա եւ մեծամտեաց, դարձաւ յապականութիւն անաւրինել առաջի Տեառն.

17. եւ եկն եմուտ նա ի տաճարն Տեառն մատուցանել խունկս ի վերայ սեղանոյն խնգոց եւ մտին զկնի նորա Զաքարիա քահանայապետ եւթանասուն քահանայիւքն հանդերձ որդովքն մեծամեծաւք,

18. հասին կացին ի վերայ նորա եւ ասեն. Ոչ եթէ քեզ Ոզիայ տուեալ է արկանել խունգս տեառն Աստուծոյ, այլ քահանայիցն, որդւոցն Ահարոնի նուիրելոցն. եկ ել ի սրբութենէ այտի, զի անցեր զհրամանաւ Տեառն, եւ ոչ է քեզ այդի փառաւորութիւն ի տեառնէ Աստուծոյ քումմէ:

19. Եւ բարկացաւ Ոզիայ մինչդեռ ի ձեռին ունէր զբուրուառն խնգոց, եւ ընդ բարկանալ նորա քահանայիցն, բուսաւ բորոտութիւն ի ճակատ նորա ի տան Տեառն առաջի քահանայիցն, ի վերայ սեղանոյն խնգոց:

20. Եւ յարձակեցաւ ի վերայ նորա քահանայապետն քահանայիւքն հանդերձ, եւ տեսին, զի նա էր բորոտ պիսակացեալ, եւ փութացուցին զնա ելանել անտի. եւ ինքն իսկ փութացաւ ելանել անտի, զի կշտամբեաց զնա Տէր:

21. Եւ էր Ոզիա արքայ բորոտ սպիտակացեալ զամենայն աւուրս կենաց իւրոց, եւ նստաւ նա ի տանն Ափուսովր, զի մերժեցաւ նա յերեսաց Տեառն, եւ Յեթամ որդի նորա, ի վերայ թագաւորութեան, եւ դատէր զժողովուրդ երկրի նորա:

22. Եւ այլ բանք Ոզիայ, առաջինք եւ վերջինք, աւասիկ գրեալ են ի ճառս Եսայեա որդւոյ Ամովսայ մարգարէի:

23. Եւ մեռաւ Ոզիայ, եւ թաղեցին զնա առ հարս իւրում յագարակին գերեզմացն թագաւորաց, զի ասացին, թէ բորոտ է: Եւ թագաւորեաց Յովաթամ որդի նորա փոխանակ նորա: